عصر کرد - ورزش 3 /فران تورس، در 25 سالگی، به‌آرامی در حال نوشتن نام خود در تاریخ فوتبال اسپانیا و بارسلوناست، بدون آنکه سر و صدای زیادی به پا کند.
فران همین حالا با 53 گل رسمی، در رتبه پنجاهم گلزنان تاریخ بارسلونا قرار گرفته است؛ فقط 4 گل با آندرس اینیستا (57 گل) و 7 گل با یوهان کرویف افسانه‌ای (60 گل) فاصله دارد. رسیدن بیست نفر برتر (که پدرو با 99 گل آخرین نفر آن است) یا حتی تاپ 10 (استویچکوف با 117 گل) دیگر رویایی دست‌نیافتنی نیست، به‌خصوص اگر قراردادش که تا 2027 اعتبار دارد، تمدید شود.
در تیم ملی اسپانیا هم فران با 23 گل در 53 بازی، وارد ده نفر برتر گلزنان تاریخ لاروخا شده است؛ بعد از داوید ویا (59 گل) و رائول (44 گل)، هیچ‌کس حتی نزدیک او نیست.
در مجموع کارنامه حرفه‌ای‌اش هم از مرز 100 گل عبور کرده است: 53 گل برای بارسا، 23 گل برای اسپانیا، 16 گل برای منچسترسیتی و 9 گل برای والنسیا = 101 گل.
در بارسای هانسی فلیک، فران دیگر فقط یک وینگر چپ نیست؛ او به مهاجم نوکی پویا تبدیل شده که در هر سه پست خط حمله بازی می‌کند، اما بیشتر و بیشتر به سمت نقش «9» می‌رود. همکاری فوق‌العاده‌اش با لواندوفسکی (تقریباً به شکل دو مهاجم نوک) و توانایی‌اش در دویدن‌های بی‌وقفه به عمق دفاع حریف، او را به بازیکنی ایده‌آل برای پاسورهای خلاقی مثل لامین یامال، دنی اولمو و پدری تبدیل کرده است. دو گل او مقابل اتلتیک بیلبائو و آن گل تاریخی تساوی‌بخش در فینال کوپا دل ری فصل گذشته مقابل رئال مادرید در لاکارتوخا، فقط نمونه‌هایی از تأثیرش هستند.
در روزهایی که همه درباره جانشین لواندوفسکی حرف می‌زنند، فران تورس در سکوت دارد تبدیل به یکی از مهم‌ترین قطعات پازل آینده بارسلونا می‌شود؛ بازیکنی که اعدادش آرام آرام فریاد می‌زنند.
بازار
![]()