عصر کرد - ورزش 3 /المپیاکوس در دربی مقابل آ.ا.ک، نمایشی از خودش ارائه داد که می‌توان آن را «اصیل‌ترین بازی مندیلیبار» از آغاز فصل دانست، دیداری که با برتری 0-2 در فالیرو و با گلزنی طارمی همراه بود، نمایشی کامل از فلسفه فوتبال خوزه لوییس مدیلیبار.
برای اولین بار در این فصل، این تیم در دیداری دشوار و با الزام قطعی برای پیروزی (پس از تقابل‌های نه چندان موفق با پاناتینایکوس و پائوک) بار دیگر چهره واقعی‌اش را نشان داد، همان تیمی که از روز اول حضور این سرمربی روی نیمکت، روحیه‌ای منسجم و ساختاری روشن داشت.
عملکرد المپیاکوس شاید درخشان و چشم‌نواز نبود اما دقیقاً همان چیزی بود که سرمربی‌اش می‌خواست: دفاع منظم، انضباط تاکتیکی، ذهنی آرام، فرصت‌های شفاف در حمله و حذف کامل هرگونه تهدید از سوی حریف. (برای نمونه، اولین و تنها شوت در چارچوب آ.ا.ک در خانه در دقیقه 91 ثبت شد).
بازار
این نمایش در اولین دیدار فصل رقم خورد که طارمی در ترکیب اصلی و در نقش مهاجم سایه، پشت سر الکعبی بازی می‌کرد. این مهاجم ایرانی پایه‌گذار موقعیت منجر به گل اول بود، با پاس عمقی به الکعبی و واکنش عالی استراکوشا در همان اولین موقعیت جدی این مسابقه. طارمی در ادامه پنالتی گل اول را به دست آورد و خودش نیز با یک ضربه سر تماشایی پس از ارسال دقیق پودنس، نتیجه را 0-2 کرد.
پس از پایان بازی و در حالی که این بازیکن 33 ساله به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد، با آگاهی و تواضعی مثال‌زدنی گفت که بهترین بازیکن تیمش نبوده، بلکه از کمک به پیروزی تیم و کسب سه امتیاز ارزشمند خوشحال است، جمله‌ای که نشانه شخصیت و کلاس واقعی او است.
در همان حوالی، کسی که در زمان مناسب با یک تماس تلفنی طارمی را متقاعد کرد تا پیشنهادهای دیگر (از جمله برخی از پیشنهادات از ایران) را رد کند و پیراهن قرمز و سفید المپیاکوس را بپوشد، نیز طبق معمول صادقانه حرف زد. مندیلیبار گفت: «طارمی کمک بزرگی بود، چون هم پنالتی گرفت و هم گل زد. او بازیکنی حیاتی و مهم است. اما می‌تواند خیلی بیشتر از این بدرخشد چون هنوز در بهترین وضعیت بدنی‌اش نیست. او پیش فصل کامل را پشت سر نگذاشته و هنوز آماده 90 دقیقه نیست، اما در آینده می‌تواند بسیار بیشتر به ما کمک کند.»
بله، طارمی هنوز از دید سرمربی کاملاً آماده نیست. مردی که بهتر از هرکسی از شرایط بازیکنانش آگاه است و انتظار دارد نسخه کامل‌تری از این مهاجم باتجربه ایرانی را ببیند. اینجاست که اعداد و آمار، اگرچه همیشه در فوتبال تمام حقیقت را نمی‌گویند، اما تصویر روشنی ارائه می‌کنند:
طارمی در 290 دقیقه بازی تا به حال پنج گل زده و یک پاس گل کلیدی (در تساوی 1-1 برابر پاناتینایکوس در لئوفورو) داده است. یعنی به طور میانگین هر 58 دقیقه یک گل، آماری که کمتر مهاجمی در سطح بین‌المللی به آن دست پیدا می‌کند. پرسش طبیعی این است: وقتی طارمی به آمادگی صددرصد برسد، چه خواهد شد؟
در آغوش الکعبی و جشن مشترک
در پایان مسابقه، الکعبی با شنیدن سوت پایان و در میان شادی هواداران به‌سرعت به سمت نیمکت رفت تا طارمی را در آغوش بگیرد و بابت همکاری فوق‌العاده‌شان از او تشکر کند. حتی در جشن گل اول نیز او به طارمی اشاره کرد تا از این بازیکن در برابر هواداران تجلیل کند.
وقتی بازیکنی مانند «شاهزاده ایرانی» که تا به حال در دوران فوتبال باشگاهی‌اش 207 گل و 102 پاس گل در 454 بازی به ثمر رسانده است و در سطح ملی نیز 54 گل و 24 پاس گل در 98 بازی دارد چنین عملکردی نشان می‌دهد، حتی کسانی که چندان با فوتبال آشنا نیستند هم می‌توانند درک کنند با چه سطحی از کیفیت روبرو هستند.
این واقعیت که او احترام هم‌تیمی‌هایش را به دست آورده، در رختکن به چهره‌ای قابل اطمینان تبدیل شده است و سرمربی‌اش به او اعتماد دارد و انتظار بیشتری از او دارد، ثابت می‌کند که المپیاکوس روی سرمایه‌ای مطمئن و قابل بازگشت سرمایه‌گذاری کرده است.
نباید فراموش کرد که طارمی بازیکنی است که ابتدا برای تیم بازی می‌کند و سپس برای خودش. این خصلت از ذهنیت و رفتار او در زمین سرچشمه می‌گیرد، بازیکنی که همیشه ابتدا به پاس یا همکاری آسان‌تر فکر می‌کند و فروتنانه حرف می‌زند. با این حال، علاقه او به تور دروازه همچنان هیجان انگیز است و میلش به گلزنی همچنان پرشور و زنده.