عصر کرد - مهر /در جدیدترین اتفاقی که دلال‌ها برای فوتبال ایران رقم زده‌اند، بازیکنان به صورت گروهی پیشنهاد می‌شوند که برخی مدیران هم به دلیل نفع بردن مالی با این پیشنهادات موافقت می‌کنند!
لیگ بیست و چهارم فوتبال ایران در حالی به هفته‌های پایانی خود نزدیک می‌شود که رقابت بین تراکتور تبریز و سپاهان برای کسب قهرمانی به اوج خود رسیده است تا با توجه به عملکرد مطلوب هر دو باشگاه در نقل و انتقالات ابتدای فصل، اهمیت این موضوع را به رخ مدیران فوتبال بکشد.
با این حال همچنان اشخاصی هستند که برای ورود به بازار نقل و انتقالاتی لحظه شماری می‌کنند و حتی با اعداد و ارقام خیره کننده به استقبال آن رفته اند تا نشان دهند بازار داغ آنها هیچ ارتباطی با وضعیت بازار اقتصادی و مبادلات سیاسی کشور ندارد.
دلال‌ها، ایجنت‌ها و پکیج‌های جنجالی
فوتبال ایران به‌ویژه در فصل نقل و انتقالات همواره صحنه‌ای پرهیاهو بوده است. در حالی که تیم‌ها و مربیان برای بستن ترکیب ایده‌آل خود تلاش می‌کنند، بازار جابجایی بازیکنان شاهد حضور پررنگ دلال‌ها و واسطه‌هایی است که سودهای کلانی از این صنعت پررونق به دست می‌آورند. اگرچه وجود ایجنت‌های رسمی و حرفه‌ای در این چرخه امری طبیعی و طبق قوانین فیفا است، اما شیوه‌های غیرشفاف و سودجویانه برخی از آن‌ها مشکلات متعددی برای فوتبال ایران ایجاد کرده است.
از ضرورت حرفه‌ای‌گری تا پکیج‌های جنجالی
فعالیت ایجنت‌های رسمی بخشی جدایی‌ناپذیر از فوتبال حرفه‌ای است. این افراد با داشتن مجوزهای رسمی از فیفا و فدراسیون فوتبال، نقش واسطه‌ای میان باشگاه‌ها و بازیکنان ایفا می‌کنند و در بسیاری از مواقع به بهبود روند مذاکرات و شفاف‌سازی قراردادها کمک می‌کنند.
مشکل زمانی آغاز می‌شود که برخی از ایجنت‌ها از جایگاه خود برای منافع شخصی سوءاستفاده می‌کنند. یکی از روش‌های بحث‌برانگیز آن‌ها، ارائه «پکیج‌های بازیکنان» است؛ به این معنا که برای انتقال یک بازیکن نامدار به تیمی بزرگ، شرط می‌گذارند که چند بازیکن گمنام دیگر نیز به همان تیم منتقل شوند. این روش که بیشتر به یک معامله غیرحرفه‌ای شباهت دارد، باعث تضعیف کیفیت تیم‌ها و هدر منابع مالی باشگاه‌ها می‌شود.
بازاری که در اقتصاد فعلی ایران عجیب‌تر از همیشه به نظر می‌رسد
بازار داغ نقل و انتقالات فوتبال ایران در شرایطی گرم‌تر از همیشه به نظر می‌رسد که اقتصاد کشور در حال تجربه دوره‌ای نسبتاً آرام‌تر و کاهش نرخ ارز است. این تضاد میان آرامش نسبی اقتصادی و هزینه‌های سرسام‌آور فوتبال، به‌ویژه در جذب بازیکنان خارجی و قراردادهای عجیب، این سوال را ایجاد می‌کند که آیا منابع مالی باشگاه‌ها به درستی مدیریت می‌شود یا خیر.
در چنین فضایی، دلالان فوتبال از هر فرصتی برای کسب سودهای کلان بهره می‌برند. بسیاری از این افراد، بدون داشتن مجوزهای رسمی، در پشت صحنه مذاکرات نقش‌آفرینی می‌کنند و با وعده‌های غیرواقعی، هم بازیکنان و هم باشگاه‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند.

واسطه‌گری؛ شکاف میان نیاز واقعی و منافع شخصی
واسطه‌گری در فوتبال ایران گاهی از چارچوب حرفه‌ای فراتر می‌رود. باشگاه‌هایی که برای جذب یک ستاره مجبور به پذیرش بازیکنان دیگر از سوی ایجنت‌ها می‌شوند، اغلب با مشکلات مالی و فنی روبه‌رو می‌شوند. این بازیکنان گمنام، که تنها به‌دلیل این نوع معاملات به تیم‌ها اضافه می‌شوند، نه‌تنها بار مالی اضافی بر دوش باشگاه‌ها می‌گذارند بلکه در بسیاری از موارد هیچ تناسبی با نیازهای فنی تیم ندارند.
نقش فدراسیون و ضرورت شفافیت
فدراسیون فوتبال ایران وظیفه دارد تا با نظارت دقیق بر فعالیت ایجنت‌ها و واسطه‌ها، این بازار را شفاف‌تر کند. ارائه مجوزهای رسمی به ایجنت‌ها و اعمال نظارت بر عملکرد آن‌ها می‌تواند جلوی سوءاستفاده‌ها را بگیرد. همچنین، باشگاه‌ها نیز باید در روند مذاکره با بازیکنان و ایجنت‌ها حرفه‌ای‌تر عمل کنند و از ورود به معاملات غیرشفاف خودداری کنند.
اصلاحات ضروری برای پول‌های آنچنانی فوتبال ایران
فوتبال باشگاهی کشور برای حرفه‌ای‌تر شدن، نیاز به اصلاحات جدی در نظام نقل و انتقالات دارد. شفافیت در مذاکرات، جلوگیری از فعالیت دلال‌های غیررسمی، و آموزش باشگاه‌ها و ایجنت‌ها می‌تواند گام‌های مؤثری در این مسیر باشد.
بازار داغ جابجایی بازیکنان، اگرچه جذابیت‌های خاص خود را دارد، اما بدون نظارت و شفافیت می‌تواند به معضلی برای فوتبال ایران تبدیل شود. حل این معضل نیازمند همکاری همه‌جانبه فدراسیون فوتبال، باشگاه‌ها، و نهادهای نظارتی است تا این چرخه معیوب به چرخه‌ای سالم و حرفه‌ای تبدیل شود.
بازار