عصر کرد - فارس / اندیشکده‌های آمریکایی و اسرائیلی از همکاری‌های امنیتی و فناورانه ایران و چین خبر می‌دهند. همکاری‌هایی که خطری بالقوه برای واشنگتن و تل‌آویو تلقی می‌شود.
اندیشکده موسسه واشنگتن در گزارش اخیر خود نوشت: «خروجی‌های علمی اخیر ایران و چین، تلاش‌های تحقیقاتی مشترک در زمینه‌های متعدد و برخی همگرایی‌ها بین اکوسیستم‌های نوآوری دفاعی آن‌ها را نشان می‌دهد که خطرات بالقوه‌ای برای ایالات‌متحده و شرکای آن ایجاد می‌کند.»
موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل(INSS) در پژوهشی به بررسی همکاری‌های علمی ایران و چین پرداخت و دراین‌باره نوشت: «این مطالعه به بررسی جنبه‌ای کمتر شناخته‌شده از همکاری‌های امنیتی-فناورانه بین پکن و تهران می‌پردازد. تحقیقات مشترک و رو به گسترش دانشگاهی مرتبط هستند با: تأسیسات دفاعی هر دو کشور و در زمینه‌هایی مانند انرژی هسته‌ای، هوافضا، موشک‌ها، پهپادها، وسایل نقلیه زیرآبی و سایبری.»
این مطالعه با تکیه بر مقالات دانشگاهی اخیر که توسط متخصصان چینی و ایرانی به‌طور مشترک نوشته شده‌اند، همگرایی در نوآوری دفاعی دو کشور را آشکار می‌کند. به عقیده موسسه مطالعات امنیت ملی، همکاری‌های بین چین و ایران، تهدیدات اصلی امنیت ملی برای ایالات‌متحده و اسرائیل هستند.
در مقاله این موسسه آمده است: «چین و ایران شرکای مهمی هستند که علیه یک رقیب مشترک متحد شده‌اند و منافع مشترک زیادی دارند. درحالی‌که گزارش‌ها در مورد نقش چین به‌عنوان مشتری اصلی نفت، شریک تجاری، حامی سیاسی و شریک نظامی محدود ایران بسیار زیاد است؛ اما در مورد مشارکت آن‌ها در علم و فناوری، به‌ویژه در کاربردهای نظامی و دفاعی، اطلاعات بسیار کمتری وجود دارد.»
در آگوست 2025، مقامات ایرانی و چینی علناً تعهد خود را برای تعمیق همکاری‌های علمی و فناوری تأیید کردند. بیانیه‌های هر دو طرف، برنامه‌هایی را برای گسترش تبادلات محققان و برنامه‌های مهارت‌آموزی جوانان برجسته کرد. این ابتکارات در کنار هم، گام‌های محکمی را برای عملیاتی کردن مشارکت استراتژیک ایران و چین در چارچوب کمربند و جاده نشان می‌دهند. همکاری بین مؤسسات در چین و ایران احتمالاً باهدف پیشبرد دانش و فناوری علمی مرتبط با دفاع در هر دو کشور انجام می‌شود.
موسسه مطالعات امنیت ملی در مقاله خود توضیح می‌دهد: «داده‌های ما بر 753 مقاله از 20875 مقاله دانشگاهی که به‌طور مشترک توسط محققان چینی و ایرانی بین سال‌های 2006 تا 2025 به زبان انگلیسی منتشر شده‌اند، متمرکز است. بسیاری از آن‌ها پیوندهای دفاعی و امنیتی دارند. در مجموعه داده‌های 753 نشریه علمی، به نظر می‌رسد حداقل 15 مقاله پیامدهای بالقوه‌ای برای کاربردهای دفاعی یا ادغام مستقیم نظامی دارند.»
بازار ![]()
این 15 مقاله بر اساس کاربردهای دفاعی، به چهار حوزه فناوری طبقه‌بندی شدند: 9 مقاله بر هوافضا، پیشرانه موشکی و پهپادها متمرکز بودند. شش مقاله دیگر در تحقیقات مهندسی هسته‌ای، فناوری‌های دریایی، وسایل نقلیه زیرآبی خودران و فناوری‌های مرتبط با سایبری تقسیم شدند.