عصر کرد - ورزش 3 /دروازه بان پادیاب خلخال بعد از یک روز سخت در جام حذفی می‌گوید تیمش مستحق صعود به دور بعد بوده و استقلال با مهربانی داور موفق به پیروزی در این بازی شده است.
بدون تعارف باید گفت که استقلال در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی در بازی با پادیاب خلخال حسابی به دردسر افتاده بود و اگر بازگشت به بازی در لحظات پایانی و از روی نقطه پنالتی رخ نمی‌داد، همه چیز آماده خلق شگفتی بود. هر چند گل زودهنگام پادیاب و اخراج بازیکن این تیم در نیمه اول باعث شد تا بیش از 70 دقیقه، آبی‌های میزبان همه جوره روی دروزه حریف فشار بیاورند و همین هم باعث شد تا میلاد جعفری دروازه‌بان پادیاب به یکی از پرکارترین بازیکنان این تیم تبدیل شود. بازیکنی که در عین نمایش خوب، نتوانست مانع باخت تیمش جلوی تیم مدعی لیگ برتری شود.
میلاد متولد 1372 و اهل رباط کریم است. به گفته خودش از 14 سالگی در باشگاه‌های تهران بازی کرده و از همان زمان به صورت حرفه‌ای وارد فوتبال شده است. او پارسال با شناورسازی به لیگ یک صعود کرد اما نشد که آنجا بماند و برای فصل جدید به پادیاب خلخال آمده است.
بعد از درخشش او مقابل استقلال، خبرنگار "ورزش سه" گفت‌وگویی جذاب با این دروازه‌بان داشت که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید
* جلوی استقلال خیلی خوب بودی و نشان دادی چقدر باکیفیت هستی و اولین سوال این است که چرا هیچوقت در سطوح بالاتر دیده نشدی؟
گاهی اوقات مسیر هموار است و همه چیز خوب پیش می‌رود اما گاهی اوقات هم اصلا نمی‌شود که نمی‌شود. بارها پیش آمد با تیمی مدعی در لیگ دو در لحظه آخر کم آوردیم یا در پلی آف بدشانسی آوردیم یا پشت گلرهای بهتر ماندیم و کمتر فرصت پیدا کردیم. دلایل خیلی زیادی دست به دست هم داد تا به آنچه که حق خودم می‌دانم نرسم. به جز من هم هستند بازیکنانی که حقشان بیشتر از این است. مثلا عرفان بخشی که جلوی استقلال هم خوب بازی کرد، دو سال پیش با اوسمار در پرسپولیس بود الان در لیگ دو توپ می‌زند و خیلی نفرات دیگر.
واقعا نمی‌دانم چرا برای برخی‌ها مسیر پیشرفت خیلی راحت هموار است اما برای برخی دیگر اصلا چنین چیزی تعریف نشده است. درباره خودم این را می‌توانم بگویم که همیشه فکر می‌کردم سال بعد درست می‌شود، یکسری انتخاب اشتباه داشتم و در آنجا که باید به من اطمینان می‌شد این اتفاق نیفتاد.
* در این بازی خیلی خوب بودی. به قول فوتبالی‌ها، روزت بود؟
واقعا خدا که به ما کمک کرد ولی چند توپ را می‌توان با شانس و اقبال گرفت؟ ضمن اینکه از مربیان و همبازی‌هایم سوال کنید تا باور کنید شرایط من همیشه خوب بوده و اینطور نیست که فقط جلوی استقلال خوب بازی کرده باشم. یکی از مهمترین اشتباهاتم را وقتی انجام دادم که به عنوان گلر سهمیه زیر 23 سال تیم را تا پلی‌آف لیگ دو بردم و با اینکه در اوج بودم تصمیم گرفتم به آلومینیوم اراک بروم تا شکوفا بشوم اما به من بازی نرسید و دوباره عقب افتادم.
* وضعیت مبالغ قراردادها در لیگ دو چطور است؟
رقم قراردادهای ما خیلی بالا نیست ولی باز هم اگر به موقع پرداخت شود می‌توان با آن کاری کرد وگرنه شرایط سخت می‌شود. قراردادهای امسال تیم پادیاب بین 700 میلیون تا یک میلیارد و پانصد میلیون تومان است.
* با این حال، درآمدت از چه راهی است؟
تنها درآمد فعلی من از فوتبال است.
البته تا همین چند سال پیش من برای اینکه لوازم اولیه برای خودم بگیرم می‌رفتم کار می‌کردم. البته امورات زندگی ما می‌چرخید ولی گاهی اوقات مجبور می‌شدم برای خریدن یک جفت دستکش یا استوک سرکار بروم. همه‌جور کاری هم تجربه کردم؛ از بنایی و لوله کشی گرفته تا بتن ریزی و برقکاری. پیش‌فصل‌ها سخت‌تر بود چون پول نداشتیم و مجبور بودیم سه روز در هفته سر کار برویم تا چهار روز بتوانیم تمرین کنیم.
* درباره بازی صحبت کنیم. انگار همه همدل شده بودید که بازی را ببرید.
شاید الان بگویند چون روز خوبی داشتند، این جواب کلیشه‌ای را می‌دهد ولی واقعیت این است که وقتی سر تمرین بودیم و گفتند قرعه جام حذفی مشخص شده و به استقلال خوردیم، همه بازیکنان تیم خوشحال شدند. از همان روز هم‌قسم شدیم که استقلال را ببریم چون باور داشتیم حقمان بیشتر از اینهاست و باید دیده شویم. هدفمان این بود که در نود دقیقه کار را تمام کنیم و همه نفرات ما بیشتر از حد توانشان جنگیدند. آنهایی که می‌افتادند و تعویض می‌شدند واقعا توان ادامه دادن نداشتند.
* قبول داری که انگار بچه‌های تیم شما عصبی بودند؟
نه اصلا عصبی نبودند. این یک بازی بود که حداقل 30 میلیون نفر بیننده داشت و همین باعث ایجاد یکسری هیجان در بین بازیکنان ما شده بود و به همین دلیل می‌خواستند خودشان را تخلیه کنند. منتها همه تیم ما با هم رفیق هستیم.
* خب همان اخراج زودهنگام روی یک خطای بی‌مورد تایید پرخاش بالای تیمتان بود.
سجاد تقوی بازیکنی است که چند سال در لیگ یک هم بازی کرده. در رکورد نباختن استقلال ملاثانی در 34 هفته، سجاد نقش زیادی داشت. خیلی باتجربه‌تر است و شاید فکر نمی‌کرد علیرضا کوشکی در آن صحنه سرش را جلو بیاورد. هرچند خود سجاد هم می‌گفت هیچ برخوردی با کوشکی نداشته است. آن اخراج درست بود
بازار
* شرایط داوری چطور بود؟
داور در این بازی با استقلال مهربان‌تر بود. حرفی بزنم جز جریمه و محرومیت برای خودم، هیچ اتفاق دیگری رخ نمی‌دهد ولی فکر میکنم اگر داور به اندازه 10 درصد از کل مهربانی خود نسبت به استقلال، با ما هم خوب بود، قطعا ما صعود کرده بودیم.
* روی صحنه پنالتی، لحظه برخورد توپ به دست بازیکن را خودت دیدی. باز هم می‌گویی داور اشتباه کرد؟
نمی‌توانست پنالتی باشد و داور به استقلال لطف کرد. توپ به دست وحید رحیمی خورد ولی در آن لحظه، وحید به طور کامل روی زمین بود و انگار ضربه فنی شده بود و توپ چرخید و به دستش خورد. او تعادل نداشت و هیچ اختیاری در برخورد توپ به دستش نداشت. ناخواسته توپ به دستش خورد. ضمن اینکه قبل از هندشدن وحید، توپ اول را که گرفتم، روی ریباند به دست بازیکن استقلال که فکر کنم سحرخیزان بود برخورد کرد اما خطای او را نگرفتند. بحث داوری نگران کننده بود. داور کوچکترین برخوردهای ما را خطا می‌گرفت، در حالی که با استقلال اینطور نبود. همین باعث شد که فشار روی تیم ما با یک بازیکن کمتر، خیلی زیاد باشد. داور می‌توانست خیلی بهتر باشد و حتی خودم به ایشان گفتم تحت تاثیر جو و ورزشگاه قرار نگیر چون ما هم زحمت کشیده‌ایم.
* داشتی پنالتی را می‌گرفتی. اتفاقی پریدی؟
اصلا شانسی نپریدم. ما آنالیز کرده بودیم و می‌دانستم یاسر آسانی به کدام سمت خواهد زد. توپ به کف دستم خورد اما قدرتش آنقدر بالا بود که نتوانستم مهارش کنم. فکر می‌کردم به ارتفاع بالا بزند اما این کار را نکرد. اگر بازی به پنالتی می‌کشید می‌توانسیتم استقلال را ببریم.
* بعد از گل شدن پنالتی هم انگار می‌خواستی به آسانی که توپ را برداشته بود، پشت پا بزنی. چرا؟
یک تصمیم اشتباه لحظه‌ای بود. با یک یار کمتر همه توانمان را گذاشته بودیم که داور پنالتی گرفت. پنالتی را هم داشتم می‌گرفتم اما سرعت و زاویه داشت و گل شد و وقتی دیدم همه زحماتمان دارد هدر می‌رود خیلی ناراحت شدم. روی یک هیجان لحظه‌ای آن کار را کردم و بعدا خیلی هم پشیمان شدم.
* استقلالی هستی یا پرسپولیسی؟
من از بچگی عاشق پرسپولیس بودم و وقتی در دور قبلی پارس جنوبی جم را حذف کردیم، پیش خودم دوست داشتم به پرسپولیس بخوریم و یا با استقلال روبرو شویم و حذفش کنیم. انگیزه‌ام در این بازی خیلی بالا بود و اگر ده نفره نمی‌شدیم مطمئن باشید استقلال را حذف می‌کردیم.
* الگوی خودت در دروازه‌بانی را هم بگو.
ناصر خان حجازی را خیلی دوست دارم. نفر یک ایران تا سالهای سال ایشان است و شاید کسی مثل او نیاید. مرد واقعی بود. احمدرضا عابدزاده هم چهره محبوب من بود. در نسل جدیدتر هم که طالب‌لو و رحمتی فوق‌العاده بودند اما در سالهای اخیر بیرانوند نشان داد که یک گلر کامل است.
* صحبت پایانی.
نمی‌دانم صدای من به گوش چه کسانی برساند اما تنها درخواستم این است که بیشتر به فوتبال لیگ دو و بازیکنانش توجه کنید. از این بازیکنان نفرات بااستعداد و باکیفیتی درمی‌آید که خیلی به کار تیم‌های بزرگ خواهند آمد. حیف است که استعدادهای لیگ دو به همین راحتی بسوزند.