عصر کرد - زومیت / پژوهشی تازه نشان میدهد پیادهروی روزانه، حتی با سه هزار قدم، میتواند سرعت پیشرفت علائم مرتبط با آلزایمر در مغز را به شکل چشمگیری کاهش دهد.
خبر خوش برای افرادی که نگران سلامت مغز خود در دوران سالمندی هستند: برداشتن تنها سههزار قدم در روز میتواند روند افت شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر را به میزان چشمگیری کاهش دهد. این یافته بر اهمیت فعالیت بدنی سبک و منظم بهعنوان یک راهکار ساده و در دسترس برای محافظت از مغز تأکید میکند.
بازار ![]()
بهگزارش نیوساینتیست، تیمی از پژوهشگران به سرپرستی واییینگ وندی یاو از دانشگاه هاروارد در پژوهشی تازه، فعالیت بدنی 296 فرد سالمند بین 50 تا 90 سال را با استفاده از دستگاههای گامشمار به مدت یک هفته بهطور دقیق زیر نظر گرفتند. این روش برخلاف مطالعات پیشین که به حافظهی افراد متکی بودند، دادههای عینی و دقیقی را فراهم کرد. مغز این افراد نیز برای بررسی سطح پروتئینهای بدساخت بتا آمیلوئید و تاو که عامل اصلی آلزایمر شناخته میشوند، اسکن شد.
نتایج شگفتانگیز بود. در افرادی که سطح پروتئین بتا آمیلوئید در مغزشان بالاتر از حد متوسط بود (و در نتیجه ریسک بیشتری برای آلزایمر داشتند)، پیادهروی روزانه بین سههزار تا پنجهزار قدم، تجمع پروتئین مخرب تاو را به شکل چشمگیری کاهش داد.
گروه شرکتکنندگان در یک دورهی پیگیری 9 ساله، کاهش 40 درصدی در سرعت افت شناختی را در مقایسه با افراد غیرفعال (کمتر از سه هزار قدم) تجربه کردند. این تأثیر با افزایش قدمها بیشتر هم شد؛ افرادی که روزانه بین پنج هزار تا 7٬500 قدم راه میرفتند، با کاهش 54 درصدی در روند زوال شناختی مواجه شدند. جالب آنکه برداشتن بیش از 7٬500 قدم در روز، فایدهی بیشتری به همراه نداشت و به نظر میرسد اثرات مثبت ورزش در همین نقطه به حد اشباع میرسد.
چارلز مارشال، از دانشگاه کویین مری لندن، در این باره میگوید: «ورزش به نوعی مانع گسترش پروتئین تاو میشود که نسبت به بتا آمیلوئید ارتباط نزدیکتری با بروز علائم بیماری آلزایمر دارد.»
اگرچه مکانیسم دقیق ارتباط هنوز مشخص نیست، دانشمندان معتقدند فعالیت بدنی منظم میتواند با کاهش التهاب در مغز یا افزایش جریان خون و هورمونهای محافظ، به حفظ سلامت سلولهای عصبی کمک کند. التهاب، یکی از پیامدهای تجمع پروتئینهای بدساخت است که اتصالات عصبی را تخریب میکنند.
بااینحال، پژوهشگران تأکید میکنند که مطالعه تنها رابطهی همبستگی را نشان میدهد و لزوماً اثباتکننده رابطهی علت و معلولی نیست. عوامل دیگری مانند سبک زندگی یا حتی کاهش انگیزهی ناشی از افت شناختی اولیه (که هنوز تشخیص داده نشده) ممکن است بر میزان فعالیت افراد تأثیر گذاشته باشد.
بااینوجود، با توجه به فواید بیشمار و بیعارضهبودن ورزش، این یافتهها انگیزهی قدرتمندی برای گنجاندن دستکم سههزار قدم پیادهروی در برنامهی روزانه افراد، بهویژه سالمندان، فراهم میکند. همانطور که مارشال توصیه میکند، مهمتر از رسیدن به یک عدد جادویی، استمرار در انجام فعالیت بدنی است.
مطالعه در نشریه نیچر منتشر شده است.