عصر کرد - تسنیم /نواک جوکوویچ، پرافتخارترین تنیسور جهان در گفت‌وگویی از فلسفه زندگی، رقابت‌های تاریخی، چالش‌های صدرنشینی و درس‌هایی که از پدر بودن آموخته، صحبت کرد.
نواک جوکوویچ نه تنها در تاریخ تنیس بلکه در تمام تاریخ ورزش یکی از موفق‌ترین ورزشکاران به شمار می‌رود. او که هفته‌های متوالی (428 هفته) در صدر رنکینگ ATP قرار داشت، بارها رکوردهای تاریخی را از نو نوشته و در این مسیر درس‌های بسیاری در مورد زندگی و تنیس آموخته است.
رسانه رسمی انجمن تنیس حرفه‌ای مردان جهان گفت‌وگویی با نواک جوکوویچ انجام داد تا درباره طرز فکر او، بهترین مسابقه دوران حرفه‌ای‌اش، احساس حضور در صدر دنیای تنیس و موضوعات گوناگون دیگر اطلاعات بیشتری به دست آورد.
جمله‌ای که با آن زندگی می‌کنید، چیست؟
بازار
یکی از جمله‌های مورد علاقه‌ام این است: «برای موفقیت آسانسوری وجود ندارد، باید از پله‌ها بالا بروید.»
بهترین هدیه‌ای که تاکنون دریافت کرده‌اید، چیست؟
بهترین هدیه می‌تواند یک نقاشی دست‌ساز از من و اعضای خانواده‌ام باشد.
چه توصیه‌ای به کودکان برای دنبال‌کردن رؤیاهای‌شان دارید؟
پیش از هر چیز، مهم است که به رؤیاهای خود ایمان داشته باشند و نگذارند کسی امید و آرزوهای‌شان را از آنها بگیرد. کودکان تخیل و خلاقیت شگفت‌انگیزی دارند و خود را چه در ورزش و چه در سایر جنبه‌های زندگی در حال رسیدن به موفقیت یا تحقق اهداف بزرگ تصور می‌کنند. بنابراین باید به آنها اجازه دهیم با بال‌های خیال‌شان پرواز کنند و آنها را محدود نکنیم. کافی است اجازه دهیم خودِ واقعی‌شان باشند، زیرا دنیای تخیل در وجود کودکان فوق‌العاده است.
بزرگترین درسی که از پدر بودن آموخته‌اید چیست؟
وقتی با فرزندان خود هستید، واقعاً حضور داشته باشید و چند کار را همزمان انجام ندهید، زیرا آنها به توجه کامل شما نیاز دارند، چه در هنگام بازی کردن و چه در هر فعالیت دیگر. باید کاملاً در لحظه حضور داشت. فکر می‌کنم این یکی از مهمترین چیزهایی است که بچه‌ها به ما یاد می‌دهند: بخشنده بودن، ادامه دادن و در لحظه زیستن.
غذای مورد علاقه شما چیست؟
این موضوع بستگی به شرایط دارد، اما من عاشق شیرینی هستم! بنابراین احتمالاً یک کاسه آکای را انتخاب می‌کنم.
بهترین مسابقه‌ای که تاکنون انجام داده‌اید؟
فینال مسابقات آزاد استرالیا در سال 2012 مقابل نادال؛ طولانی‌ترین فینال گرنداسلم در تاریخ تنیس. فینال ویمبلدون 2019 برابر راجر فدرر نیز یکی از به‌یادماندنی‌ترین مسابقات زندگی‌ام بود اما اگر بخواهم از نظر کیفیت بازی بهترین مسابقه‌ام را نام ببرم، احتمالاً فینال مسابقات آزاد استرالیا 2019 مقابل نادال است؛ جایی که او را در سه ست پیاپی شکست دادم و سطح تنیسم در اوج قرار داشت.
چه احساسی دارد که بیشتر از هر بازیکن دیگری در صدر رنکینگ جهانی بوده‌اید؟
احساس فوق‌العاده‌ای است اما در عین حال گاهی کمی حس تنهایی و تحت تعقیب بودن دارید. بودن در صدر، نگرش و رویکرد شما را تغییر می‌دهد. بدیهی است که شماره یک شدن در هر ورزشی یک دستاورد عالی است. از کودکی رویای قهرمانی در ویمبلدون و شماره یک شدن در جهان را داشتم اما وقتی به این هدف می‌رسید، متوجه می‌شوید ماندن در آن جایگاه، بُعد و چالشی کاملاً متفاوت دارد. ناگهان باید از موقعیت خود دفاع کنید، نه اینکه آن را تعقیب کنید.
این جایگاه احساسی عالی دارد اما در عین حال، می‌خواهید آن را حفظ کنید و همین باعث می‌شود گاهی حالتی تدافعی به خود بگیرید. همه چیز به طرز فکر شما بستگی دارد. من باور دارم باید همیشه در ذهن خود حس خلق کردن و پیش رفتن را حفظ کنید. وقتی فکر می‌کنید: «من شماره یکم و همه می‌خواهند جای مرا بگیرند»، در واقع فشار و استرسی غیر ضروری بر خود تحمیل می‌کنید.
بزرگترین کلید موفقیت شما چیست؟
فقط فداکاری، شور و عشق. عشق به تنیس است که باعث می‌شود با تمام وجود متعهد و وقف هدف‌تان شوید.
کم‌ارزش‌ترین بازیکنی که با او روبرو شده‌اید چه کسی است؟
به نظرم استن واورینکا. با اینکه سه قهرمانی گرنداسلم دارد، اما اغلب دست‌کم گرفته می‌شود و مردم دستاوردهایش را فراموش می‌کنند. او به بیش از 90 درصد از افتخارات بزرگ تاریخ این ورزش دست یافته است، بنابراین بدون شک او را انتخاب می‌کنم.
اگر می‌توانستید به نواکِ جوان‌تر نصیحتی کنید، چه می‌گفتید؟
به او می‌گفتم بازی بلندمدت را در نظر بگیرد، صبور باشد و به روند پیشرفت اعتماد کند. سعی کند از این مسیر لذت ببرد و خوش بگذراند. می‌گفتم بین زندگی حرفه‌ای و شخصی تعادل برقرار کند. بله، فداکاری و سختکوشی ضروری هستند اما نباید در این مسیر خودت را گم کنی. سال‌های جوانی هرگز برنمی‌گردد، پس باید در کنار تلاش، به زندگی‌ات هم توجه کنی.
اگر بخواهید یک ضربه از هر بازیکنی را انتخاب کنید؛ کدام را انتخاب می‌کردید؟
احتمالاً یک سرویس از یکی از ربات‌های سرویس‌زن مثل کارلوویچ، ایزنر یا اوپلکا! من معمولاً با بازیکنان بلندقد مشکلی ندارم اما قدرت سرویس آنها واقعاً شگفت‌انگیز است.
در صورتی که می‌شد در هر مسابقه تاریخی که متعلق به خودتان نیست بازی کنید، انتخاب‌تان کدام بود؟
شاید یکی از مسابقات افسانه‌ای بورگ و مک‌انرو. دوست داشتم یا در جایگاه تماشاگران آن را ببینم یا حتی با راکت چوبی در آن دوران بازی کنم تا تفاوت‌ها را احساس کنم. احتمالاً برای زدن توپ‌های تاپ‌اسپین سنگین با آن راکت‌ها کمی به دردسر می‌افتادم! عاشق تاریخ تنیس هستم و دیدن تکامل این ورزش از نظر فناوری و سبک بازی در پنجاه سال گذشته واقعاً شگفت‌انگیز است. دوست داشتم شاهد آن دوران باشم.
شما رقابت‌های طولانی با فدرر و نادال داشتید و حالا با آلکاراس و سینر روبرو هستید. این رقابت‌ها را چگونه مقایسه می‌کنید؟
این رقابت‌ها بسیار متفاوت هستند. بیشتر دوران حرفه‌ای‌ام را با دو رقیب بزرگم، نادال و فدرر سپری کرده‌ام. آلکاراس و سینر نیز اکنون رقبای من به شمار می‌روند، اما آنها بسیار جوان هستند. حدود پانزده سال از من جوان‌تر هستند، در حالی‌که با نادال و فدرر بیش از بیست سال رقابت داشته‌ام. بنابراین مقایسه‌اش منصفانه نیست.
بااین‌حال، رقابت جدید بین آلکاراس و سینر برای تنیس فوق‌العاده است. آنها در هجده ماه گذشته مسابقات درخشانی برگزار کرده‌اند و امیدوارم این روند ادامه یابد، چون چنین رقابت‌هایی برای رشد تنیس حیاتی است.
نواکِ تنیسور را با در کلمه توصیف کنید.
از توصیف نیک کرگیوس درباره خودم استفاده می‌کنم: «دقیق».
اگر می‌توانستید نتیجه‌ای از دوران حرفه‌ای خود را تغییر دهید، کدام را انتخاب می‌کردید؟
هیچ‌کدام. چون باور دارم هر اتفاقی دلیلی دارد.