عصر کرد - فارس /مایکل جردن، اسطوره بسکتبال آمریکا می‌گوید حتی زمانی هم که به شدت بیمار بود، اعتقادی به استراحت و بازی نکردن نداشت.
مایکل جردن اسطوره بسکتبال آمریکا در قسمت دوم مجموعه‌ای به نام «MJ: Insights to Excellence» که سه شنبه شب از شبکه NBC و بین دو بازی پخش شد، درباره پدیده غیبت بازیکنان در مسابقات NBA صحبت کرد.وقتی مایک تیریکو، مجری برنامه از او درباره مدیریت استراحت بازیکنان پرسید، جردن بدون تعارف پاسخ داد: «اول از همه، چنین چیزی نباید وجود داشته باشد. من هیچ‌وقت نمی‌خواستم بازی‌ای را از دست بدهم، چون هر مسابقه فرصتی برای اثبات خودم بود. احساس می‌کردم هوادارانی که بلیت خریده‌اند برای دیدن من آمده‌اند. می‌خواستم آن مردی را که در بالاترین نقطه سالن نشسته و سخت کار کرده تا بلیت بخرد، تحت‌تأثیر قرار دهم.»جردن حتی گفت این قانون برای کسانی هم صدق می‌کرد که برای هو کردنش به سالن می‌آمدند: «بله، چون آن فرد سر من داد می‌زند و من می‌خواهم ساکتش کنم. او هر چه از دهنش می‌آید می‌گوید و من می‌خواهم نشان دهم اشتباه می‌کند. وقتی تماشاگر به سالن آمده است تا تو را ببیند، به‌عنوان یک اجراکننده وظیفه داری خودت را نشان بدهی، درست است؟»اسطوره بسکتبال آمریکا همچنین داستانی از اوایل دوران حرفه‌ای‌اش تعریف کرد که با وجود پیچ‌خوردگی مچ پا بازی کرد تا نام خود را مطرح کند.بسیاری از هواداران بسکتبال، به‌ویژه در یوتا، هنوز بازی پنجم فینال NBA سال 1997 را به یاد دارند؛ همان دیداری که به «بازی آنفلوآنزا» معروف شد.
در روز 11 ژوئن 1997 دچار مسمومیت غذایی شده بود و تا حدود 90 دقیقه پیش از بازی در تخت افتاده بود، اما بدون گرم کردن وارد زمین شد. او در آن بازی 38 امتیاز گرفت و شیکاگو بولز را به پیروزی رساند؛ پیروزی‌ای که آنها را یک گام تا قهرمانی نزدیک‌تر کرد. پس از بازی نیز از شدت ضعف روی سینه اسکاتی پیپن هم‌تیمی‌اش فرو افتاد.جردن می‌گوید: «می‌خواستم هرطور شده داخل زمین بروم، حتی اگر فقط نقش فریب‌دهنده داشته باشم. اما وقتی وارد بازی شدم، فشار، هیجان و نیاز تیم باعث شد تا نهایت توانم بازی کنم.»شیکاگو بولز در نهایت در همان سال قهرمان NBA شد و در سال 1998 نیز دوباره با پیروزی مقابل یوتا جَز قهرمانی را تکرار کرد؛ در دیدار پایانی آن فصل، جردن در حالی 5.2 ثانیه به پایان بازی باقی مانده بود، با پرتابی معروف روی دست براین راسل برتری را برای بولز رقم زد.