عصر کرد - به گزارش پایگاه خبری نگاه ایرانیان نیوز (ایونا ) به نقل از خبرگزاری فارس :حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی بیستم اردیبهشت در دیدار جمعی از کارگران سراسر کشور، بیان کردند:‌ «یکی از کارهای مهم که به نظر من احتیاج دارد به یک برنامه‌ریزی جامع و کامل از سوی مسئولین و خیلی به نفع کارگر است ــ هم به نفع کارگر است، هم به نفع کارفرما است ــ این است که کارگر در سود حاصل از تولید شریک بشود.
اگر کارگر احساس کند که هرچه سود این جنس بیشتر بشود، سود او هم بیشتر خواهد شد، انگیزه پیدا میکند برای اینکه کار را بهتر از آب دربیاورد؛ یعنی این به کارگر انگیزه میدهد، کار را بهتر، کامل‌تر، تمیزتر از آب درمی‌آورد؛ میشود مصداق همان روایتی که من بارها تکرار کرده‌ام: رَحِمَ اللهُ اِمرَاً عَمِلَ عَمَلاً فَاَتقَنَه.» به همین منظور، به گفت‌وگویی با محمدعلی متفکر آزاد، عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز و استاد تمام دانشکده اقتصاد دانشگاه تبریز پرداختیم تا ابعاد گوناگون این رهنمود راهبردی رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره لزوم مشارکت کارگران در سود تولید و آثار انگیزشی و اقتصادی آن را مورد واکاوی و تحلیل قرار دهیم. رکن اساسی در فرآیند تولید، کارگر است فارس: در ابتدا بفرمایید رابطه کارگر با مسئله تولید چیست و جایگاه این قشر مهم در سراسر جهان چگونه تعریف می‌شود؟ متفکر آزاد: مسئله‌ اقتصاد، در نهایت، با تولید حل می‌شود و پیشرفت هر کشور و هر اقتصادی نیز جز از مسیر تولید میسّر نخواهد شد. رکن اساسی در فرآیند تولید، کارگر است؛ چراکه دیگر عوامل مانند سرمایه و منابع طبیعی، به‌واسطه‌ی کارِ کارگر به فعلیت می‌رسند و ارزش افزوده ایجاد می‌کنند. در غیر این صورت، بدون کار و کارگر، اصلاً چرخ اقتصاد به حرکت درنمی‌آید. این قاعده، در همه‌ کشورهای دنیا صادق است. اگر کارگری در کار نباشد، تولید از کار می‌افتد و کالاها در انبارها باقی می‌مانند. حتی در کشورهای غربی، با آن‌که از پیشرفت‌های فناورانه‌ی بالایی برخوردارند و قادرند بسیاری از امور را به تکنولوژی بسپارند، باز هم از کارگر بهره می‌گیرند. چرا؟ چون به کسانی نیاز دارند که بتوانند محصولات تولیدشده را خریداری کنند. کارگران اگر نباشند، نه‌تنها فرآیند تولید مختل می‌شود، بلکه به‌عنوان مصرف‌کننده نیز خلأ ایجاد می‌شود و در نتیجه، کالاها روی دست تولیدکننده می‌ماند، انبارها پر می‌شود و رکود حاصل می‌گردد. این تنها یک بُعد اقتصادی ماجراست که جای بحث فراوان دارد.
از منظر مکتب اسلام نیز، همان‌طور که امام راحل (رحمهالله‌علیه) فرمودند، نخستین کارگر، خودِ خدای متعال است؛ چرا که خداوند آفریننده‌ هستی است، و تولید نیز به نوعی همان خلق و آفرینش است که به‌دست کارگران انجام می‌پذیرد. کارگر چگونه می‌تواند در سود حاصل از تولید شریک شود؟ فارس: ظاهراً شما در گذشته به مسئله‌ای که رهبر معظم انقلاب در این دیدار اشاره کردند، مبنی بر لزوم مشارکت کارگران در سود ویژه‌ کارخانه‌جات، در مقاله‌ای اشاره کرده بودید. در این راستا، درباره این ایده و پیامدهای آن برای تولید داخلی و اشتغال بفرمایید. متفکر آزاد: یکی از نکات بسیار مهمی که رهبر معظم انقلاب فرمودند و بنده نیز در سال‌های گذشته در یادداشتی در سایت‌های محلی به آن اشاره کرده بودم، مسئله‌ی مشارکت کارگران در سود ویژه‌ کارخانه‌جات است.

این امر اگر تحقق یابد، دست‌کم دو فایده‌ی مهم خواهد داشت. نخست برای کارگران: از آن‌جا که میل به مصرف در این قشر بالاست و نیازهای اشباع‌نشده‌ی فراوانی دارند، هرگونه افزایش درآمد در نهایت صرف خرید کالا می‌شود، و این خرید کالا نیز به نوبه‌ی خود، رونق تولید را به همراه دارد. بدین ترتیب، خودِ کارفرمایان و صاحبان بنگاه‌های تولیدی نیز از این فرایند منتفع خواهند شد. ثانیاً، وقتی کارگر در سود کارخانه سهیم باشد، انگیزه‌ بیشتری برای کار و تلاش می‌یابد، نوعی تعلق خاطر به محیط کار در او شکل می‌گیرد و بهره‌وری نیروی کار افزایش می‌یابد. این نیز در نهایت، به نفع اقتصاد ملی و تولیدکنندگان خواهد بود. چنان‌که عرض کردم، هر درآمد اضافه‌ای که نصیب کارگر شود، به خرید همان محصولاتی که در همان بنگاه‌های تولیدی تولید می‌شود اختصاص می‌یابد و در نهایت، بازگشت این چرخه به سود تولید است. از سوی دیگر، افزایش درآمد، موجب افزایش انگیزه، کارآمدی و استفاده‌ بهتر از توانایی‌های نیروی کار می‌شود.