چاپ

عصرکرد- خانەی" سید" در ضیافتی خودمانی و سادە مهماندار خاندان عترت و اهل بیت پیامبر(ص) است.

مولودی خوانی در این خانوادە از دیرینگی خاصی برخوردار است. امسال با توجە بە شرایط اقتصادی و دیگر معضلاتی کە جامعە در گیر آن است مهمانان زیادی را دعوت نکردەاند، در عوض برکت و قوت یک روزەی سفرە یکی از محلەهای کم بضاعت شهر را بر عهدە گرفتەاند.

در این مولودی خوانی خودمانی و کوچک، علاوە بر انجام مراسم، چند ساعتی را در جمع خانوادە و دور از اموج اینترنتی و فوارەی فضای مجازی، گوش جان بە مداح جوانی سپردیم کە حرف هایش از جنس خود انسان بود و شیرین بە جان دل می نشست.

عرفان شریفی، عضو هیات دف نوازی اورامان می گوید: دوستی من با دف بە کودکی و مراسماتی بر می گردد کە با نغمەهای عارفانە چشمانم مهماندار خواب می شد و با نوای دف خواب را بە رویایش می بخشیدم.

شریفی می گوید: دف و مولودی خوانی را از کودکی و با " مولودنامە شمس " شناختم و از همان زمان فهمیدم کە دف و مولودی خوانی ریشە در باور و فرهنگ کردستانی ها دارد.

او این سخن " لئوش یاناچک " آهنگ ساز چکی را " مبنی بر این که آنجا کە کلمە برای ابراز وجود کم می آورد، موسیقی دست بە کار می شود و آن زمان کە کلمات از حرکت باز می ایستند، کسی آوازی را شروع می کند"سرلوحە کار و علایق شخصیش قرار دادەاست و می گوید: دف و موسیقی دو عنصر جدایی ناپذیر و آمیختە بر جغرافیا، سنت و آمیزەهای دینی و باور مردمان این دیار است کە در پیوندی دیرینە و دمیدن در نای کلمات، پلی میان پیرنگِ کلمات و موسیقی کوردی است و گذشتن از دایرە خودنمایی و گوش جان سپردن بە واژەهای موزون را بر پردەی حقیقت انکار ناپذیر می داند.

در این مراسم صمیمی بە جای صرف شیرینی و شربت، حرف هایی از جنس احساس گل می انداخت و مراسم بە سوی عصری دلنشین خود را بە دامان پاییز هزار رنگ و نوای اذان و وضوی بە نیت دیدار محمد(ص) و شفاعتش را بهانەی سر تعظیم بر آستان دوست ساییدن. برگ های رقاص انجیر کمر جارو و شنگ نیمە جان آب را خم کردە و حیاط را در گیر و دار تمیزی بە دست کودکان بازی گوش جشن مولودی سپردە بود.

تاثیر موسیقی بر زندگی و رنگ بخشیدن بە واژەها را بە هیاهوی زندگی در آن سوی پنجرە و استنشاق لحظەای آرامش را بە رگ جان خریدار شدیم.

با وجود حضور پر رنگ پاییز، حیاط خانە و حیات جان بوی تازگی بهار را داشت و دست گلدان ها تا دامن پر چین پردە دراز و لب خندان پنجرەها، در پرواز و نسیم مولودی خوانی خود را در ریتمی موزون بە گوش جان می سپرد " باز عطر تازەات تا این حوالی می رسد/ منجی دل های پر، دستان خالی می رسد" و این گونەتلاش و تکاپوی انسان برای آرامش روح و استراحت جسم، در مبارزە با هوای نفس، دیر زمانیست کە بر بوم زندگانی در نشو و نماست.