عصرکرد- چند روزی است که شاهد ورود موج جدیدی از گرد و خاک به داخل کشور به ویژه
در مناطق جنوبی و غربی هستیم و بنا بر اعلام قبلی سازمان هواشناسی از شدت و
غلط این ریزگردها در آسمان این مناطق، همه مراکز آموزشی و دانشگاهی،
ادارات دولتی و سازمان‌ها و بانک‌ها تعطیل شدند اما در این میان تنها قشری
که از آنها یاد نشد جامعه کارگری بود.
بارها و بارها در مورد کارگران مطالب بسیاری به رشته تحریر درآمده است
اما در این مجال کوتاه در توصیف کارگر و جامعه کارگری تنها به این جمله
بسنده می‌کنم که «نیروی انسانی، نیروی محرکه چرخه‌های صنعت و توسعه کشورند،
که قشر عظیمی از جامعه را تشکیل داده‌اند. و با حمایت و توجه بیشتر به
آنها، می‌توان تولید ملی را افزایش و به خودکفایی در تمام عرصه‌ها رسید».
اما چرا امروز در چنین شرایط اقتصادی و اجتماعی که جامعه ما با آن
مواجه است کارگران و برخی از صنوف و کسب و کارها دیده نمی‌شود که حتی در
شرایطی بحرانی همانند این چند روز که همه سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی و
مراکز آموزشی و دانشگاهی به دلیل آلودگی و ورود گرد و خاک تعطیل شدند تنها
قشر کارگر بودند که خبری از تعطیلی محل کار آنها در رسانه‌ها منتشر نشد و
باید این قشر در چنین شرایطی در محل کار خود حضور پیدا کنند و متأسفانه
بسیاری از این مکان‌ها فاقد استانداردهای لازم از لحاظ حفظ سلامت و بهداشت
محل کار هستند.
این امر می‌تواند به تهدیدی برای سلامت کارگران تبدیل شود لذا ضروری
است که در این خصوص تمهیداتی از سوی مسئولان ذیربط و به ویژه کارفرمایان
اندیشیده شود.
هر چند که ما از حال و روز کارفرمایان در این شرایط سخت اقتصادی نیز
آگاهی داریم و می‌دانیم که وضعیت آنها هم چندان تعریفی ندارد اما با این
وجود انتظار می‌رود که بیش از پیش به کارگران و سایر صنوف بها داده شود و
در چنین روزهایی که همه سازمان و ادارات و بانک‌ها تعطیل شدند حداقل کمترین
امکانات و خدمات را نیز برای این قشر زحمت‌کش که بار اصلی تولید و چرخاندن
چرخ تولید و اقتصاد کشور را بر دوش دارند مهیا کنیم تا سلامت و بهداشت این
عزیزان نیز حفظ شود.