چاپ

عصر کرد - ایسنا / در جریان مسابقات 20 کیلومتر پیاده‌روی قهرمانی کشور به جای اندازه‌گیی مسیر مسابقه با متر دیجیتال، از کیلومتر ماشین استفاده شده بود و همین باعث کم شدن مسافت و از اعتبار افتادن رکوردهای به دست آمده شد.
مسابقات دوومیدانی قهرمانی کشور در بخش مردان و زنان به میزبانی رشت برگزار شد و نفرات برتر مواد مختلف معرفی شدند.
در جریان این مسابقات اتفاق عجیبی افتاد که باعث غیررسمی شدن رکوردهای 20 کیلومتر پیاده‌روی شد. حتی فدراسیون دوومیدانی در کانال خبری خود و هنگام اعلام نتایج این ماده از عنوان "غیررسمی" استفاده کرد.
ماجرا از این قرار است که مسئولان برگزاری، مسیر مسابقه را به جای اندازه‌گیری استاندارد با تجهیزات دقیق و متر دیجیتال، با خودرو اندازه گرفته‌اند؛ روشی که خطای قابل توجهی در تعیین مسافت ایجاد کرده است. همین موضوع باعث غیرواقعی بودن نتایج مسابقه هم شده است.
فهمیه کلهر، مربی دوومیدانی که شاگردش در این مسابقه سوم شد، به ایسنا گفت: همیشه مسابقه 10 کیلومتر برگزار می‌شد و از قبل اعلام نکرده بودند که قهرمانی کشور 20 کیلومتر است. در این شرایط مسابقات باید خارج از پیست باشد. مسئولان به جای اینکه مسیر را با متر دیجیتال متر کنند با ماشین کیلومتر زدند.
او ادامه داد: مسابقه مردان که برگزارشد رکوردها نسبت به دو ماه قبل 10 دقیقه ریزش داشت و بهتر شده بود. همان مسابقه اعتراض کردیم که مسیر باید متر شود و اشتباه است اما قبول نکردند. در مسابقه دختران هم سه نفر اول رکورد ملی را زدند و بعد که با اعتراض مربیان و ورزشکاران مواجه شدند، ‌مسیر را دوباره متر کردند. البته باز هم از متر دیجیتال استفاده نکردند بلکه با ماشین‌های مختلف رفتند و دیدند هر ماشین کیلومتر متفاوتی نشان می‌دهد. در نتیجه مقام‌ها را صرفا اعلام کردند اما رکوردها را ثبت نکردند.
بازار
کلهر افزود: شاگرد من سوم شد و رکورد ملی را زد، اما من که می‌دانم حد شاگردم چیست. شاید اگر مسیر درستی بود بچه‌ها رکورد هم می‌زدند اما نه 10 دقیقه! به هر حال زحمات بچه‌ها و مربیان نادیده گرفته شد.
این مربی به نبود داور تخصصی در این ماده هم اشاره و بیان کرد: ما برای این مسابقه داور تخصصی نداریم و هر داوری که مشکلی نداشته باشد و زود بیدار شود، سر مسابقه می‌آید! این در حالی است که 20 کیلومتر خیلی تخصصی است و باید داوران تخصصی هم داشته باشد اما در قهرمانی کشور هم از داورانی دعوت کرده بودند که داوری نداشتند و اصلا تخصصی نبودند.