چاپ

عصر کرد - ساختار ظریفی از تاندون‌هاِ مفاصل، رباط‌هاِ، اعصاب و استخوان‌ها در زیر پوست دستان شما وجود دارند. هرکدام از این ساختارها می‌توانند در معرض آسیب بیماری‌ها یا جراحات قرار گیرند. آرتریت یا التهاب مفصل می‌تواند حمل کردن یک کیسه خرید را دشوار کند. نشانگان مجرای مچی یا سندرم تونل کارپال می‌تواند کار و تفریحات شما را مختل کند.
بدشکلی‌های دست یا انگشت می‌تواند انجام کارهای پایه خود مراقبتی مانند پوشیدن لباس را دشوار سازد.
دست‌های شما کارهای بسیاری انجام می‌دهند، جای شگفتی ندارد که طراحی پیچیده‌ای داشته باشند و هر یک از دست‌های شما 27 استخوان و شمار مشابهی از مفاصل را دارند.
- : استخوان‌های دست‌ها در مجموعه تقریباً یک‌چهارم شمار کل استخوان‌های بدن را تشکیل می‌دهند. 34 عضله در کف دست و ساعد قرار دارند، حرکات‌های انگشتان را کنترل می‌کنند .اما تعجب‌آور این است که عضله‌ای در خود انگشتان وجود ندارد. حدود یک‌چهارم قشر حرکتی مغز که در سطح نیمکره‌های مخ قرار دارد، به عضلات دست‌ها اختصاص دارد.
- : عضله‌ها به‌وسیله تاندون یا زردپی، اجزایی که از رشته‌های مستحکم بافت همبند ساخته می‌شوند، به استخوان‌ها متصل می‌شوند. هنگامی‌که عضله منقبض می‌شود، تاندون را می‌کشد و تاندون نیز به‌نوبه خود استخوان را می‌کشد و آن را به حرکت درمی‌آورد. تاندون‌ها علاوه به حرکت درآوردن استخوان‌ها مفاصل شما را هم پایدار می‌کنند.
- : لیگامان‌ها یا رباط‌ها استخوان‌ها را به هم متصل می‌کنند و آن‌ها را در هم‌آرایی درستی قرار می‌دهند. رباط‌هایی که در هر طرف مفاصل انگشت شما قرار دارند از انحراف جانبی مفصل جلوگیری می‌کنند و رباط‌هایی که در طول کف دست شما گسترده شده‌اند، مانع از خم شدن بیش‌ازحد انگشتان به عقب می‌شوند.
لیگامان‌ها یا رباط‌ها از فیبرهای ساخته‌شده از کلاژن- پروتئینی که به آن‌ها استحکام و انعطاف‌پذیری برای انجام کارکردهای مجزا را می‌دهند- ساخته‌شده‌اند. ازآنجایی‌که این بافت‌های فیبری خون‌رسانی کمی دارند، آسیب‌های تاندون‌ها و رباط‌ها به آهستگی بهبود می‌یابند.
- : تاندون‌ها در دست عمدتاً به‌وسیله غلاف‌های محافظی پیچیده شده‌اند که شبیه یک بادکنک بدون باد هستند. پوشش درونی این غلاف که سینوویوم خوانده می‌شود، یک مایع شفاف لغزنده تولید می‌کند که مایع سینوویال خوانده می‌شود. مفاصل نیز با سینوویوم پوشیده شده و با مایع سینوویال پر می‌شود.
- : این مایع حیاتی باعث لغزنده سازی تاندون‌ها و مفصل می‌شود و حرکت بدون اصطکاک انگشتان را امکان‌پذیر می‌کند. این مایع همچنین مواد مغذی را به استخوان‌ها و غضروف مجاور می‌رساند. غضروف، یک بافت محکم و تا حدی کشسان، سطوح مفصل را می‌پوشاند و سطح هموار و لیز برای حرکت فراهم می‌کند.
: سه عصب عمده (عصب رادیال، مدین یا میانی و اولنار) دست را به کار می‌اندازند. عصب مدین که از مچ می‌گذارد، از این لحاظ موردتوجه است که فشار بر روی آن باعث نشانگان تونل کارپال می‌شود که یکی از شایع‌ترین و ناتوان‌کننده‌ترین عوارض دست است.