بزرگنمايي:

عصر کرد - برای آنکه کشور به سوی پیشرفت حرکت و از چالشها عبور کند، به هدفگذاری و سیاستگذاری نیاز دارد و چون رهبر انقلاب بالاترین جایگاه را در مدیریت کشور دارند، ایشان در سخنرانی ابتدای سال در قالب نامگذاری تعیین می کنند که چالش کشور کجاست و باید به کدام سو با چه سرعتی برویم.
آیت الله خامنه ای مطابق سالهای گذشته، شعار 1404 را «سرمایه‌گذاری برای تولید» تعیین کردند و گفتند: «تولید وقتی جهش پیدا می کند که سرمایه‌گذاری انجام بگیرد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
البتّه سرمایه‌گذاری عمدتاً از سوی مردم باید انجام بگیرد و دولت شیوه‌های مختلفش را برنامه‌ریزی کند، لیکن در آن جا که مردم یا انگیزه‌ای ندارند یا توانایی سرمایه‌گذاری ندارند، دولت هم می تواند در این میدان وارد بشود؛ نه به عنوان رقابت با مردم، بلکه به عنوان جایگزین مردم. ایشان گفتند: سرمایه‌گذاری تولید یکی از مسائل لازم برای اقتصاد کشور و برطرف کردن مشکل معیشت مردم است. اصلاح معیشت مردم برنامه‌ریزی میخواهد لیکن این برنامه‌ریزی بدون مقدّماتی از این قبیل امکانپذیر نیست. بایستی حتماً هم دولت و هم مردم با عزم و انگیزه‌ی فراوان، سرمایه‌گذاری برای تولید را جدّی بگیرند و دنبال کنند. رهبر انقلاب افزودند: کار دولت، فراهم کردن زمینه‌ها و برداشتن موانع تولید است؛ کار مردم هم این است که سرمایه‌های خُرد و سرمایه‌های بزرگ خود را بتوانند در راه تولید به کار ببرند. اگر سرمایه در راه تولید به کار رفت، دیگر به سمت کارهای مضر مثل خرید طلا، خرید ارز و امثال اینها نخواهد رفت، و کارهای مضر، دیگر انجام نخواهد گرفت.» بیانات رهبر انقلاب به اندازه ای شفاف و روشن بود که می توان مخاطبان را شناسایی کرد. اینکه بخش خصوصی تا چه اندازه متعهد به حرکت در مسیر سیاستگذاری کلان کشور باشد، نمی توان امیداور بود زیرا بارها سرمایه گذاران بخش خصوصی در مسیر منافع شخصی حتی به زیان کشور حرکت کرده اند، اما بخش های نیمه دولتی و دولتی می توانند در خصوص حرکت در مسیر رهبری، بیلان بدهند تا ولایتمداری خود را اثبات کنند.
نکته مثبتی که در سال جاری شاهد بودیم، از سرگیری مذاکرات ایران و آمریکا بود، مذاکراتی که براساس اظهارات کارشناسان و حتی مسوولان، به نظر می رسد این بار متفاوت است و رگه های امیدواری نسبت به آن وجود دارد.
یکی از مهمترین مشکلات کشور، بحرانی اقتصاد سیاست زده است. در شرایطی که کشورهای پیشرفته همه چیز حتی سیاست را قربانی اقتصاد می کنند، در کشور ما سیاست همه چیز را به قربانگاه می برد و سیاسیون در جناحهای متفاوت و متعدد، برای آنکه سهم خود را از کرسی های سیاسی بگیرند، حتی اقتصاد را به مسلخ می برند که بهترین اصطلاح را علی لاریجانی با عنوان کاسبان تحریم بکار برد.
به هر حال اکنون چراغ قرمز سیاست در هر دو عرصه داخلی و خارجی، سبز شده و به نظر می رسد همگان معتقد هستند باید از لجبازی دست برداشت و تن به توافقی داد که برد – برد به معنانی واقعی کلمه باشد. همین رویکرد که پالس های مثبتی به اقتصاد داده، در بازار سرمایه نیز خودنمایی کرده و باعث شده شاخص که مدتها در کانال دو میلیون بود و حتی به کانال یک میلیون نیز سقوط کرد، با رکوردشکنی، وارد کانال 3 میلیون شود، رفتاری که نشان می دهد سرمایه ها از دلالی و بحران آفرینی به سوی تولید و تقویت زیرساختها کوچ کرده است.
اما باید سهم هر مجموعه در رونق بورس مشخص شود. اینکه گمان کنیم سرمایه دار چشم و گوش بسته وارد بازار سهام می شود و سهم می خرد، درست نیست، بلکه سرمایه گذار ابتدا عملکرد شرکتها را در نظر می گیرد، مجامع را بررسی می کند، میزان سوددهی را ملاک قرار می دهد و از همه مهمتر به چشم انداز آینده توجه می کند و چنانچه همه چیز درست بود، آنکه نسبت به خرید سهام و سرمایه گذاری در بورس اقدام می کند.
بی شک پتروشیمی ها نقش برجسته ای در اقتصاد کشور دارند. هرگاه که ریال در برابر دلار سقوط می کند، اولین چیزی که بانک مرکزی مطرح می کند، انتقاد از پتروشیمی هاست که دلارهای خود را دیر وارد بازار کرده اند. بنابر این پتروشیمی چرخهای اقتصاد کشور را به حرکت در می آورد و در مسیرهای جذب سرمایه، جلوگیری از خام فروشی، تولید، اشتغالزایی، تامین مواد اولیه برای داخل، صادرات، ارزآوری و از همه مهمتر کاهش فشار تحریم بخوبی عمل کرده است.
با این پیش فرض های منطقی اقتصادی، پتروشیمی جایگاه ویژه ای در اقتصاد کشور دارد اما هرگز نمی توان تمام پتروشیمی ها را با یک چشم نگاه کرد. بی شک رتبه بندی پتروشیمی ها برای آن است که عملکرد یک مجموعه از مدیریت تا کارکنان و کارگران مورد بررسی قرار گیرد تا میزان تولید و سوددهی اعلام شود. پتروشیمی جم به عنوان بارزترین شرکت همواره رتبه های بالایی را به خود اختصاص داده و اگر تالار شیشه ای سبز شده، سهام پتروشیمی جم نقش آفرین بوده است. در تازه ترین بررسی ها، قیمت هر سهم شرکت پتروشیمی جم در فروردین 1404 با رشدی قابل توجه به 70,840 ریال رسید که نشان‌دهنده افزایش 10 درصدی این سهم از ابتدای سال جدید است. این در حالی است که شاخص صنعت در همین بازه زمانی، رشد 8.8 درصدی را تجربه کرده است.
اما این رکوردشکنی و افتخار آفرینی مربوط به فروردین سال نو نیست و بررسی عملکرد 12 ماهه شرکت جم در سال 1403، که در سامانه کدال منتشر شده، بیانگر افزایش 8.5 درصدی تولید این شرکت و رسیدن به 93 درصد از رکورد بیشترین تولید تاریخ خود است.
اگرچه آمار و ارقام سخن می گویند و آمارها نشانگر افزایش تناژ فروش شرکت پتروشیمی جم با رشد 12 درصدی بوده و درآمد حاصل از فروش نیز نسبت به سال گذشته 70 درصد افزایش یافته و به 72 هزار میلیارد تومان رسیده، اما عده ای چنین تفسیر می کنند که بالا رفتن قیمت دلار باعث افزایش درآمد پتروشیمی جم شده است. البته این تحلیل تا حدودی درست است، اما آنچه پرچم پتروشیمی جم را بالا نگه داشته، افزایش تناژ فروش است. رشد 12 درصدی تناژ برای فروش حکایت از افزایش تولید دارد که کیفیت را نیز نشان می دهد، دلیلی که باعث استقبال در بازارهای داخلی و خارجی شده است.
سرمایه گذاران بازار سرمایه که برای خرید یا فروش سهام هر مجموعه، به آمار و ارقام توجه جدی دارند، به عملکرد قدرتمند پتروشیمی جم در سال گذشته پی برده و نسبت به سهام جم اقبال نشان داده اند، به عبارت بهتر این آمار و ارقام نقش مؤثری در افزایش ارزش سهام پتروشیمی جم داشته و نشان‌دهنده روند مثبت رشد این شرکت در بازار سرمایه است.
به واقع پتروشیمی جم بدون آنکه نسبت به نامگذاری سال 1404 آگاهی داشته باشد، در مسیر سرمایه گذاری برای تولید حرکت کرده و موفق شده نقدینگی سرگردانی که می توانست در بازارهای کاذب به جریان بیفتد و بحران بیافریند، به سوی تولید مولد مثبت جذب کند.