بزرگنمايي:

عصر کرد - تیم عصب‌شناسی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که برای انجام تحقیقات خود موش‌های زیادی را بیهوش می‌کند، متوجه شد که گاهی اوقات، وقتی یک موش بیهوش را در قفس خودش می‌گذارند، جفتی که با او در قفس قرار دارد شروع به رفتار عجیبی می‌کند و اطراف صورت موش بیهوش را بو کشیده و گاز می‌گیرد.

از نظر پژوهشگران رفتار این موش‌ها به گونه‌ای است که گویا سعی می‌کنند با کمک‌های اولیه، شریک بیهوش خود را احیا کنند.
البته چنین رفتارهایی در گونه‌های دیگری از حیوانات از جمله فیل‌ها یا دلفین‌ها نیز دیده شده که به اعضای ناتوان گروه کمک می‌کنند؛ اما به گفته «لی ژانگ» از پژوهشگران این مرکز، در حالی که چنین رفتاری در موش‌های سایر مراکز نیز دیده شده، محققان هرگز این موضوع را مورد مطالعه قرار ندادند.
تسریع بهبودی موش‌ها با کمک‌های اولیه همنوعشان
لی ژانگ و همکارانش همچنین متوجه شدند وقتی جفت حاضر در قفس این رفتارها را نشان می‌دهد، موش‌ بیهوش زودتر وارد مرحله بهبودی پس از بیهوشی می‌شود.
در گزارشی که پژوهشگران در مجله «ساینس/Science» نوشتند، آمده است که نورون‌های اکسی توسین، که زیربنای رفتارهای کمکی در طیف وسیعی از گونه‌ها هستند، به فعال کردن رفتارهایی «شبیه به احیا» در موش‌ها کمک می‌کنند.
جیمز بورکت، عصب‌شناس دانشگاه تولدو که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: «از نظر من، این رفتار بسیار شبیه رفتاری است که من آن را انگیزه نوع‌دوستی می‌نامم.»
با این وجود او تاکید دارد که «ما فقط با اتکا به مشاهداتمان نمی‌توانیم نتیجه بگیریم که این موش‌ها قصد کمک دارند. ما فقط می‌دانیم که آن‌ها در مقابل یک حیوان نیازمند پاسخی نشان می‌دهند و رفتاری را انجام می‌دهند که به نفع آنهاست.»
ژانگ و همکارانش که این رفتار را مطالعه می‌کردند، در قفسی که یکی از جفت‌ها بیهوش بود، یک موش فعال نیز قرار دادند. آن‌ها دریافتند که موشی که جفت او بیهوش شده، زمان بسیار بیشتری را صرف تعامل با جفت خود می‌کند تا با موش فعال؛ و مجموعه‌ای ثابت از رفتارها را نشان می‌دهد که در طول زمان تشدید می‌شوند.
در چنین وضعیتی، در ابتدا، موش فقط بو می‌کشد و ظاهر جفت بیهوش شدۀ خود را وارسی می‌کند و از آنجایی که جفتش به او پاسخ نمی‌دهد، موش شروع به گاز گرفتن دهان شریک خود کرده و حتی زبانش را بیرون می‌آورد.
هوئی ژونگ ویت تائو، عصب شناس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: «به نظر می‌رسد که موش این رفتارها را به طور غریزی انجام می‌دهد زیرا این موش‌ها هرگز فرصتی برای یادگیری آن نداشتند و پیش از این هرگز با یک موش بیهوش روبرو نشده بودند. این اولین باری است که ما این نوع واکنش‌های اضطراری را از سوی چنین حیواناتی گزارش می‌کنیم.»
چنین رفتارهایی گاه در قبال موش‌های مرده نیز دیده می‌شود اما به ندرت در قبال موش‌های فعال یا حتی خوابیده دیده شده است.
آیا «کمک های اولیه» موش‌ها واقعا کمک کننده است؟
تمام تکان‌ها و تلاش‌هایی که جفت موش برای موش بیهوش انجام می‌دهد، به نوعی نتیجه می‌دهد و بهبودی آنها را از بیهوشی تسریع می‌کند.
در این میان بویژه لیس زدن آن‌ها قدرتمندتر است و محققان دریافتند که به بهبود تنفس موش‌های بی‌هوش کمک می‌کند.
تیم تحقیق حتی شئ کوچکی را در دهان حیوان بیهوش قرار دادند که درنهایت جفت موش با کشیدن زبان، آن را از دهان خارج کرد.
تیم تحقیق حتی شئ کوچکی را در دهان حیوان بیهوش قرار دادند که درنهایت جفت موش با کشیدن زبان، آن را از دهان خارج کرد. ویت تائو می‌گوید: «این شگفت‌انگیزترین بخش مطالعه بود.»