بزرگنمايي:

عصر کرد - پژوهشگران انگلیسی، بررسی غیر تهاجمی جریان خون و فعالیت الکتریکی مغز را با روش‌های جدید تحلیلی ترکیب کرده‌اند و یک روش جدید و غیر تهاجمی را برای تشخیص بیماری آلزایمر ارائه داده‌اند.

بررسی‌های پژوهشگران «دانشگاه لنکستر»(Lancaster University) شواهد آشکاری را نشان داده است مبنی بر این‌که بروز تغییرات در هماهنگی پویایی اکسیژن‌رسانی مغز و عملکرد عصبی در بیماری آلزایمر به تخریب عصبی دامن می‌زند.
به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه لنکستر، یافته‌های این پژوهش از یک روش جدید و غیر تهاجمی برای تشخیص بیماری آلزایمر خبر می‌دهند.
پروفسور «آنتا استفانوفسکا»(Aneta Stefanovska)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: آلزایمر را می‌توان به عنوان نتیجه عدم تغذیه مناسب مغز از طریق عروق خونی در نظر گرفت.
دکتر «برنارد مگلیچ»(Bernard Meglič)، هماهنگ‌کننده بالینی این پژوهش گفت: سیستم عروقی و مغز با هم کار می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که مغز انرژی کافی را به دست می‌آورد. در واقع مغز به رغم این که فقط دو درصد از وزن بدن را تامین می‌کند، به 20 درصد از کل انرژی مصرفی بدن نیاز دارد.
«واحد عصبی عروقی» شامل عروقی است که از طریق سلول‌های مغزی به نام «آستروسیت‌ها» به نورون‌ها متصل می‌شوند و موفقیت این همکاری را تضمین می‌کنند.
پژوهشگران برای ارزیابی عملکرد واحد عصبی عروقی، بررسی‌های غیرتهاجمی جریان خون و فعالیت الکتریکی مغز را با روش‌های تحلیلی جدیدی که توسط گروه فیزیک غیر خطی و زیست‌پزشکی دانشگاه لنکستر توسعه داده شده‌اند، ترکیب کردند. آنها فعالیت الکتریکی مغز و اکسیژن‌رسانی را با استفاده از کاوشگرهای الکتریکی و نوری روی پوست سر مورد بررسی قرار دادند؛ در حالی که نوار قلب به بررسی ضربان قلب می‌پرداخت و یک بند بسته‌شده به دور قفسه سینه شرکت‌کننده، تنفس را بررسی می‌کرد.
بررسی هم‌زمان اکسیژن خون، فعالیت الکتریکی مغز، تنفس و فعالیت الکتریکی قلب به پژوهشگران امکان می‌دهد تا ریتم‌های فیزیولوژیکی و زمان‌بندی ناقص آنها را ثبت کنند. عملکرد کارآمد مغز به این بستگی دارد که همه ریتم‌ها به خوبی هماهنگ شده باشند. برای ارزیابی کارآیی واحد عصبی عروقی، قدرت و هماهنگی این ریتم‌ها با محاسبه توان و انسجام فاز آنها به کمک الگوریتم‌های ریاضی ارزیابی شد.
پژوهشگران دریافتند که میانگین میزان تنفس برای گروه کنترل‌شده، 13 تنفس در دقیقه و برای گروه مبتلا به آلزایمر تقریبا 17 تنفس در دقیقه است.
استفانوفسکا گفت: ما به طور کاملا غیر منتظره تشخیص دادیم که فرکانس تنفس در حالت استراحت در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر به طور قابل توجهی بالاتر است. این یک کشف جالب و به نظر من یک کشف انقلابی است که می‌تواند در را به روی یک دنیای کاملا جدید در مطالعه آلزایمر بگشاید. این کشف به احتمال زیاد منعکس‌کننده یک التهاب در مغز است که پس از تشخیص می‌توان آن را درمان کرد و ممکن است به جلوگیری از حالت‌های شدید آلزایمر در آینده کمک کند.
مگلیچ گفت: با توجه به نتایج ناامیدکننده آزمایش‌های دارویی متمرکز بر پروتئین، واحد عروقی و عصبی-عروقی می‌توانند اهداف امیدوارکننده‌ای برای درمان‌های آینده بیماری آلزایمر باشند.
استفانوفسکا گفت: ما نتایج آشکاری را از رویکرد خود و چگونگی تشخیص ساده، غیر تهاجمی و ارزان آلزایمر نشان می‌دهیم. این روش پتانسیل بالایی دارد و ما در حال بررسی امکان ایجاد یک شرکت یا استارت‌آپ برای ادامه دادن آن هستیم. البته، پژوهش‌های بیشتری باید انجام شود.
این پژوهش در مجله «Brain Communications» به چاپ رسید.