بزرگنمايي:

عصر کرد - نتایج تحقیق چند نهادی که توسط دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو آمریکا، انجام شد، مشخص کرد که رسیدن به سن 90، 95 یا 100 که به‌عنوان طول عمر استثنایی شناخته می‌شود، برای زنانی که وزن بدن خود را پس از 60 سالگی حفظ کردند، بیشتر بود.

به گزارش مدیکال اکسپرس، محققان دریافتن، زنان مسن‌تری که وزن ثابتی را حفظ کردند، 1.2 تا دو برابر بیشتر از زنانی که کاهش وزن پنج درصدی یا بیشتر را تجربه می‌کردند، طول عمر طولانی‌تری داشتند.
محققان علوم پزشکی ارتباط تغییرات وزن در مراحل بعدی زندگی با طول عمر استثنایی را بین 54هزار و 437 زن ثبت‌نام شده در تحقیق ابتکار سلامت زنان، بررسی کردند. تحقیق ابتکار سلامت زنان یک مطالعه آینده‌نگر است که علل بیماری‌های مزمن را در زنان یائسه بررسی می‌کند. در طول دوره پیگیری، 30هزار و 647 یا 56 درصد از شرکت‌کنندگان تا سن 90 سالگی یا بیشتر زنده ماندند.
زنانی که حداقل پنج درصد وزن خود را از دست دادند، در مقایسه با زنانی که وزن ثابتی داشتند، کمتر عمر طولانی ثبت کردند؛ به‌عنوان مثال، زنانی که به‌طور ناخواسته وزن کم کردند، 51 درصد کمتر احتمال داشت تا سن 90 سالگی زنده بمانند. با این حال، افزایش وزن پنج درصد یا بیشتر، در مقایسه با وزن ثابت، با طول عمر استثنایی همراه نبود.
دکتر علاءالدین اچ. شادیاب، دانشیار دانشکده بهداشت عمومی و علم طول عمر انسان هربرت ورتیم در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو و محقق اول این تحقیق گفت: برای زنان مسن در ایالات‌متحده بسیار معمول است که اضافه وزن یا چاقی را با محدوده شاخص توده بدنی 25 تا 35 تجربه کنند. یافته‌های ما از وزن ثابت به‌عنوان هدفی برای طول عمر در زنان مسن حمایت می‌کند.
شادیاب بیان کرد: اگر زنان مسن در حالی که در تلاش برای کاهش وزن نیستند متوجه کاهش وزن شوند، این مورد می‌تواند یک علامت هشداردهنده از بیماری و پیش‌بینی کاهش طول عمر باشد.
یافته‌ها نشان می‌دهد که توصیه‌های کلی برای کاهش وزن در زنان مسن‌تر ممکن است به آنان کمک نکند که بیشتر عمر کنند. با این وجود، محققان هشدار می‌دهند که اگر کاهش وزن متوسط برای بهبود سلامت یا کیفیت زندگی آنان توصیه می‌شود، باید به توصیه‌های پزشکی توجه کنند.
داده‌ها در مورد تحقیقات رو به رشدی که ارتباط بین تغییر وزن و مرگ‌ومیر را به هم مرتبط می‌کند، در حال گسترش است. شایان ذکر است، این اولین تحقیق بزرگی است که تغییر وزن در مراحل بعدی زندگی و ارتباط آن با طول عمر استثنایی را بررسی می‌کند.
یافته‌های این تحقیق در مجله Journal of Gerontology منتشر شده است.