عصر کرد - سنندج - قدیم‌ها، کلاس‌های درس پُر از دانش آموز بود و گاهی نیمکت‌های سه نفره، چهار نفر را هم در خود جا می‌داد و با استاندارد شدن معیارهای آموزش، جمعیت کلاس‌های درس کمتر شد اما کرونا که آمد، دانش‌آموزان با تنهایی همکلاس شدند.

به گزارش ایرنا، حتما شور و شوق زمان دانش‌آموزی خود را بخاطر دارید، دورانی که کمتر کسی پیدا می‌شود از آن بد بگوید و اسم معلمها و همکلاسی‌هایش را بخاطر نداشته باشد، روزهایی که لحظه شماری می‌کردیم به مدرسه برویم و چه شب‌ها که تا صبح در خواب با همکلاسی‌های خود بازی و دعوا داشتیم، اما حالا این گونه نیست.
شروع دانش آموزی‌اش با کرونا بوده، سمانه امسال به کلاس سوم می رود و تنها حدود 6 ماه از عمر دانش آموزی وی گذشته بود که کرونا مهمان ناخوانده دنیا شد و او و چند هزار دانش آموز دیگر را خانه نشین کرد تا از پشت صفحه تبلت و گوشی، کلاس درسش را در خانه بگذارند.
شاید تنها شانس این دانش آموز 9 ساله این بود که پدر و مادرش هر 2 معلم بودند ولی از آنجا که هر دوی آنها باید به دانش آموزانشان رسیدگی می کردند، سمانه مجبور بود که درسش را خودش یاد بگیرد و برای رفع اشکال آخر شبها به سراغ والدینش برود.
مادرش همیشه نگران است که او آداب حضور در مدرسه را یاد نگیرد و خیلی وقتها از سوالهای زیاد سمانه، به گفته خودش سرسام می گیرد؛ سوال درباره مدرسه و اینکه کی می تواند آنجا دوستانی داشته باشد.
اسم دوست آمد، راستی دانش آموزان پس از کرونا برای دوست یابی و برخوردهای اجتماعی در مدرسه چکار خواهند کرد؟ کار والدین و اولیای مدرسه در این زمینه چقدر سخت خواهد بود؟ 
امیدها برای بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جاری قوت گرفته و گفته می شود شاید از امسال بوی مدرسه را از آذر بتوان شنید.
روزهای اول مدرسه شور و شوق و شلوغی خیابانها، نوید آمدن فصلی دیگر از زندگی را می داد که با پایان سه ماه تعطیلی تابستان شروع می شد و در کنار برگ‌ریزان، شکوفه‌های زندگی روانه کلاس و مدرسه می شدند.
فصلی که حالا دارد به خاطره تلخ دانش آموزان تبدیل می شود، آنهایی که در روزهای تحصیل، ثانیه شماری می کردند تا جمعه از راه برسد و یکی- دو روزی را در خانه بمانند حالا آرزوهایشان برعکس شده و دارند لحظه شماری می کنند تا به مدرسه باز گردند.
مادر سمانه نگران چشمهای دخترش شده، دخترک 9 ساله حالا نه تنها کلاس درسش، که تمام زندگیش در چارچوب کوچک، ولی دنیای بی انتهای گوشی می گذراند و اگرچه والدین نظارت کافی دارند که صفحه های مناسب سن و سالش را ببیند اما او آنقدر به گوشی وابسته شده که جدا کردنش هنر می خواهد.
رفتار این کودک 9 ساله هم کاملا تغییر یافته، لجباز، حواس پرت و غیراجتماعی شده است، آنها نگران فرزندشان هستند و از طرفی بخاطر کرونا می ترسند که او را پیش مشاور ببرند.

پسا کرونا و دوره تحول
تا چند سال قبل تصور اینکه روزی برسد که مهر بدون درس و مدرسه و دانش‌آموز باشد، خنده‌دار به نظر می رسید ولی کرونا که ردپای ویرانگرش در همه مناسبات اجتماعی دیده می‌شود، برای بخش آموزش سنگ تمام گذاشت و دانش‌آموزان را خانه‌نشین کرد.
امسال و سومین سال تحصیلی بعد از کرونا قرار است به زودی حضوری شود و دانش‌آموزان پایه‌های اول تا سوم ابتدایی با چالش آموزش حضوری مواجه خواهند شد.
رییس مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت کردستان گفت: انجام واکسیناسیون همه افراد می تواند مسیر بازگشت به زندگی عادی را سریع تر میسر سازد، البته این پوشش بالای واکسیناسیون باید در همه کشورهای دنیا اتفاق بیفتد تا با کاهش گردش ویروس، احتمال ایجاد سویه های جدید کاهش یابد.
دکتر قباد مرادی اضافه کرد: با افزایش پوشش واکسیناسیون در کشور، امکان انجام بسیاری از فعالیت ها و البته به شرط رعایت نکات بهداشتی میسر خواهد شد و با افزایش این پوشش و البته کماکان با رعایت نکات بهداشتی باید شیوه زندگی به سمت انجام فعالیت های منظم پیش برود. 
وی با اشاره به اهمیت ارتقای وضعیت تحصیل و آموزش در دوران پسا کرونا افزود: یکی از مهترین جنبه‌های زندگی که در دوران کووید-19 آسیب فراوان و احتمالا غیر قابل برگشتی دید، آموزش بود اگر چه آموزش از طریق مجازی دنبال شد اما آموزش مجازی هیچ گاه جایگزین آموزش عمومی نخواهد شد. 
رییس مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت تاکید کرد: دوران کووید-19 موجب خسارت زیاد به آموزش همه رده های سنی و تحصیلی شد لذا افراد، خانواده، اجتماع و دولت باید برنامه های جدی برای جبران خسارت‌های ناشی از بیماری به آموزش داشته باشند، چراکه این خسارت ها به خصوص در کودکان خیلی جدی است.
دکتر مرادی با تاکید بر اینکه بسیاری از مهارت های کودکان از طریق تعامل با همنوعان حاصل می شود، افزود: در طی نزدیک به این 2 سال این امکان وجود نداشت، بنابراین همه جامعه باید راه حل‌های مناسبی برای کاهش این خسارت ها پیدا کنند و افراد و خانواده ها باید از آن تبعیت کنند.
سمانه‌هایی که والدینشان تنها به آموزش آنها فکر می‌کنند
امثال سمانه زیاد است و والدینی که شاید فعلا تنها نگرانی آنها، آموزش فرزندانشان است، مثل خانم معلمی که چند وقت پیش باهم مسافتی را هم‌مسیر بودیم و می‌گفت که بعد از بازگشایی مدارس، پسرش را دوباره در پایه سوم دوره اول متوسطه ثبت‌نام می‌کند چون چیزی از درس یاد نگرفته و باید پایه‌اش قوی شود. 
راننده هم وقتی فهمید که یک معلم مسافرش است، سر حرف را باز کرد و گفت برای دخترش معلم خصوصی گرفته و هرچند در توانش نبوده اما این هزینه اضافی را بخاطر آینده فرزندش تحمل می‌کند.
برایم عجیب بود که والدین چرا به تربیت فرزندانشان فکر نمی‌کنند و تنها تعلیم اهمیت دارد؟ شاید اینجا هم پای علم بهتر است یا ثروت در میان باشد، شاید هم شهرتی که برخی خانواده‌ها با دکتر و یا مهندس شدن فرزندشان دنبال می‌کنند.
لطمه جدی آموزش غیرحضوری به سیستم آموزشی
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج و دکترای تخصصی تعلیم و تربیت و مشاور خانواده در گفت و با خبرنگار ایرنا اظهار داشت:متاسفانه غیرحضوری بودن کلاس ها در 2 سال گذشته لطمات جدی به سیستم آموزشی و پرورشی مدارس و خانواده ها وارد کرده است و جدا از اختلال در فرایند یاددهی و یادگیری، آسیب های روانی و عاطفی از جمله ایجاد افسردگی، پرخاشگری و ضعف اعتماد به نفس و از لحاظ اجتماعی اختلال در فرایند اجتماعی شدن بخصوص در مقطع ابتدایی و همچنین مواجهه شدن با دانش آموزان گوشی به دست و حضور طولانی آنها در فضای مجازی را موجب شده است.
عطاالله شاکریان افزود: از سوی دیگر بر اساس شرایط پیش‌آمده برای مدت طولانی تعامل دانش‌آموزان با یکدیگر، معلمان، کارکنان مدرسه مشکلات جدی را در مسیر پیش رو ایجاد کرده و وضعیت آینده بازگشایی مدارس را بغرنج می کند.
وی با بیان اینکه اختلال در روابط عاطفی دانش آموزان از پیامدهای طولانی شدن روند آموزش در فضای مجازی است، اضافه کرد: بسیاری از کودکان برای ازسرگیری و ادامه آموزش خود پس از بازگشایی مدارس به حمایت بیشتری نیاز دارند و بنظر می رسد یکی از مهم‌ترین نیازهای دانش‌آموزان در صورت بازگشایی مدارس خدمات مشاوره‌ای است. 
این مشاور خانواده ادامه داد: آنچه از گفته های خانواده ها بر می آید عمده مسائل دانش آموزان تغییر خلق و خوی ، مشکلات دوران بلوغ، درس نخواندن در فضای مجازی است. 
شاکریان با بیان اینکه در خدمات مشاوره‌ای باید دانش آموزان در معرض مشکلات عاطفی و روانی شناسایی شوند، تاکید کرد: این دانش آموزان باید در مسیرخدمات مشاوره ای و درمان قرار گیرند و بتوانند حمایت های روانی و اجتماعی را در قالب برنامه های آموزشی و پرورشی دریافت کرده و سازگاری لازم را بتدریج بدست آورند.

وظیفه خانواده‌ها چیست؟
شاکریان درباره خانواده ها هم گفت: در مورد خانواده‌ها نیز باید آموزش داده شود تا بدانند با چه زبان و بیانی با فرزندانشان صحبت کنند که مقابله صورت نگیرد و لجبازی تشدید نشود و درک درستی از شرایط فرزندان خود داشته باشند. 
به گفته وی بی تردید تعامل موثر و سازنده والدین با دانش آموزان به میزان قابل‌توجهی می‌تواند به سلامت اجتماعی و روان فرزندانشان کمک کند. 
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی سنندج یادآور شد: والدین باید محیطی حمایتی و امن ایجاد کنند و به سوالات و ابراز احساسات آن‌ها واکنش مثبت نشان دهند و باید بدانند که فرزندانشان نیاز دارند که حمایت آنان را تجربه کنند و بگذارند فرزندشان بدانند که احساس خستگی یا اضطراب در چنین شرایطی نه تنها اشکالی ندارد، بلکه طبیعی است.
وی اظهار داشت: کارکنان مدرسه با درک معقول و شناخت تربیتی صحیح در وضعیت حاضر به مشاوران و والدین کمک کنند تا پیامدهای تربیتی و آموزشی ناشی عدم حضور فیزیکی در مدرسه را تعدیل و کاهش دهند.
کاش والدین در کنار همه نگرانی‌های خود برای آموزش و یادگیری جگرگوشه‌هایشان، کمی هم به تنهایی فرزندشان فکر کنند و اینکه فردای پس از کرونا در خانه، مدرسه و جامعه مجبور به دیدن کسانی نشوند که از مهارتهای اجتماعی و تعامل با دیگران، حتی الف را هم یاد نگرفته باشند.
والدین بخش مهمی از تربیت دانش‌آموزان را بر عهده دارند و بدون آنها، طفل گریزپایشان حتی شنبه‌ها هم منظم و منضبط نخواهد بود.
در شبانه روز منتهی به روز شنبه 17 مهرماه، 199 بیمار جدید مبتلا به کرونا در کردستان شناسایی و 6 نفر جان باختند.
در حال حاضر 897 بیمار مبتلا به کرونا در بیمارستان‌های استان بستری هستند که حال 98 نفر آنان وخیم است. کرونا در کردستان تاکنون جان یک هزار و 691 نفر را گرفته است.
برچسب‌ها
ویروس کرونا مدارس کردستان سنندج