عصر کرد - ورزش 3 /گاتزتا دلو اسپورت نوشته است: پنجشنبه، اولین حریف در راه جام جهانی را خواهیم شناخت.
پلیآف حالا یک واقعیت است. ایتالیا اثرات مخرب آن را چشیده است، ابتدا در سال 2017 و سپس در سال 2022، و برای دو بار متوالی از صعود به جام جهانی بازمانده است. اکنون دیگر پشیمانی از اشتباهات گذشته بیفایده است، همانطور که تأمل در مورد قوانین فیفا که مرکزیت سنتی فوتبال اروپا را سلب کرده، غیرمنطقی است. تنها چیزی که اهمیت دارد، رسیدن به هدف در دو بازی است که در 26 و ترجیحاً 31 مارس برگزار میشود.
قدم اول: مسیر خود را روز پنجشنبه، در قرعهکشی زوریخ خواهیم شناخت، با این آگاهی که بازی نیمهنهایی را در خانه برگزار میکنیم. ظرف سه روز، حریفان احتمالی بازی فینال نیز مشخص خواهند شد؛ بازی که همیشه تکحذفی خواهد بود و محل برگزاری آن با قرعهکشی تعیین میشود. سه سال پیش، مقدونیه شمالی حریف ایتالیا شد با چشمانداز نگرانکننده بازی نهایی در خانه پرتغال. مانچینی حتی به آخرین مرحله هم نرسید. این بار ذهنیت باید متفاوت باشد، همانطور که گتوزو یادآور میشود: باید روی هر رویداد تمرکز کرد و جاهطلبی را فراتر از واقعیت پیش نبرد.

بازار

قرعه ترسناک: از آنجایی که ایتالیا از نظر رتبهبندی سرگروه است، در نیمهنهایی با یکی از تیمهای سید چهارم روبرو خواهد شد. اما مشکل اینجاست که تیمهایی که در مرحله مقدماتی حذف شدهاند و بهترین نتایج را در لیگ ملتها کسب کردهاند، در این سید قرار میگیرند. در میان آنها، خطرناکترین تیم سوئد است که احیای خود را به گراهام پاتر انگلیسی سپرده و تنها 1 امتیاز در گروه خود کسب کرده است.
رسانهها از اختلافات داخلی گزارش میدهند که منجر به برکناری توماسون، بازیکن سابق میلان، شده است، اما تیم به دلیل مشکلات جسمی دو ستاره خود آسیب دیده است: مهاجمان گیوکرس و ایساک در تابستان به آرسنال و لیورپول پیوستند، با مجموع مبلغ بیش از 200 میلیون یورو، اما نتوانستند کمکی ارائه دهند. گیوکرس چهار بازی و ایزاک تنها یک بازی به عنوان بازیکن اصلی انجام داد. اما در ماه مارس، قابل تصور است که هر دوی آنها در شرایط خوبی باشند: تصور کنید اگر ایتالیا با نروژ بدون هالند و سورلوت روبرو میشد.

بقیه تیمها: خلاصه، بهتر است از سوئد دوری کرد، و نه فقط به دلیل سابقه ترسناک سال 2017. شاید رویارویی مجدد با مقدونیه شمالی بسیار راحتتر باشد، البته اگر این تیم در بازی پلیآف برای پلیآف مقابل ولز شکست بخورد. در غیر این صورت، در میان چهار گزینه احتمالی، تیم بریتانیایی (ولز) قرار میگیرد که به نظر نمیرسد غیرقابل شکست باشد. و یک گزینه دیگر برای نیمهنهایی، بازی ایتالیا – ایرلند شمالی است که خاطرات شرمآور دیگری را زنده میکند، اگرچه قدیمی هستند، یعنی حذف از جام جهانی 1958. آنها کوچکترین تیم در این سید هستند. حتی ضعیفتر از رومانی، آخرین گزینه، که مانند سوئد از طریق لیگ ملتها نجات یافت. با وجود روشهای قدیمی لوچسکو، میتوان آنها را شکست داد.