عصر کرد - ورزش 3 /طی سالیان اخیر ستاره‌های نوظهور فوتبال ایران مسیر روسیه و لیگ این کشور را در پیش گرفته‌اند و البته بعد از جنگ شکل گرفته اخیر این موضوع به شکلی متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است.
طی سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از آغاز جنگ اوکراین و اعمال تحریم‌های گسترده علیه روسیه، در فضای فوتبال ایران و رسانه‌های عمومی این ذهنیت شکل گرفته که لیگ این کشور دیگر اعتبار سابق را ندارد؛ لیگی منزوی، تحریم‌شده و غیررقابتی که نه ستاره‌ای می‌سازد، نه مقصدی جذاب برای لژیونرهاست. اما آیا این تصویر، با واقعیت امروز فوتبال روسیه هم‌خوانی دارد؟
آیا مسیر بازیکنان از این لیگ به باشگاه‌های بزرگ بسته شده؟
یکی از پرتکرارترین ادعاها درباره لیگ روسیه این است که بازیکنان شاغل در این کشور دیگر شانسی برای حضور در لیگ‌های معتبر ندارند. اما نگاهی به لیست انتقالات اخیر خلاف این تصور را نشان می‌دهد:
• آرسن زاخاریان (دینامو مسکو) → رئال سوسیداد (اسپانیا)
• سباستین شیمانسکی (دینامو مسکو) → فنرباغچه (ترکیه)
• ماتوی سافونوف (کراسنودار) → پاری‌سن‌ژرمن (فرانسه)
• الکسیس بکا بکا (لوکوموتیو مسکو) → نیس (فرانسه)
• گوس تیل (اسپارتاک سابق) → آیندهوون (هلند)
• یاکا بییول (زسکا مسکو) → اودینزه (ایتالیا)
حتی بازیکنان مطرحی همچون مالکوم، کلودینیو و میتای نیز با رقم‌های سنگین به باشگاه‌های ثروتمند عربستان، قطر و امارات منتقل شده‌اند. موضوعی که نشان می‌دهد مسیر ترانسفر از روسیه همچنان باز و همچنان مورد توجه بازار جهانی فوتبال قرار دارد.
افت احتمالی لیگ روسیه
یکی از بهترین معیارهای ارزیابی سطح فنی یک لیگ، عملکرد بازیکنان پس از ترک آن لیگ است. نمونه‌های موفق زیادی از روسیه به چشم می‌خورند:
• زاخاریان با آمار 19 گل و 25 پاس گل در 89 بازی
• مالکوم با بیش از 40 گل در زنیت
• سافونوف با 53 کلین‌شیت در 175 بازی
همچنین در بین بازیکنان ایرانی، جواد حسین‌نژاد مثالی مهم است. او پس از انتقال از سپاهان به دینامو ماخاچ‌قلعه، فصل درخشانی داشت:
3 گل، 5 پاس گل، و ثبت یکی از پاس گل‌های نامزد بهترین پاس فصل.

وضعیت زیرساخت‌ها
روسیه پس از میزبانی جام جهانی 2018، سرمایه‌گذاری عظیمی روی زیرساخت‌های فوتبالی خود انجام داد. امروز ورزشگاه‌هایی مثل گازپروم آرنا (زنیت)، ورزشگاه کراسنودا، ورزشگاه اسپارتاک مسکو و آرنا سوچی جزو مدرن‌ترین‌های اروپا محسوب می‌شوند.
در مقایسه با لیگ ایران، شرایط زمین بازی، امکانات تمرینی، سیستم‌های پزشکی و ریکاوری، و حتی تماشاگران از استانداردی بالاتر برخوردارند و با این شرایط نه‌تنها سطح امکانات افت نکرده، بلکه بسیاری از باشگاه‌های روسی جزو مدرن‌ترین تیم‌های اروپایی از نظر زیرساختی هستند.
وضعیت دستمزدها و قرارداد در لیگ روسیه
برخلاف برخی تحلیل‌ها، فوتبال روسیه هنوز جزو لیگ‌هایی است که دستمزدهای بالا و رقابتی ارائه می‌دهد:
• میانگین حقوق بازیکن در زنیت: حدود 800 هزار یورو در سال
• برخی ستاره‌ها در زسکا و زنیت: بیش از 2 میلیون یورو
• حتی بازیکنان معمولی در باشگاه‌های متوسط روسیه: بین 150 تا 300 هزار یورو
در مقایسه، بسیاری از بازیکنان در لیگ پرتغال، بلژیک و حتی ترکیه حقوق پایین‌تری دریافت می‌کنند و روسیه همچنان از نظر مالی، مقصدی جذاب برای بازیکنان داخلی و خارجی است.
مقایسه ارزش بازار: روسیه و ایران
بر اساس داده‌های سایت‌های ارزیابی عملکرد فنی و مالی بازیکنان، ارزش بازار لیگ روسیه در حال حاضر 907 میلیون یورو است و این در حالیست که این ارزش برای بازار لیگ ایران حدود 135 میلیون یورو اعلام شده است. همچنین درصد بازیکنان خارجی در روسیه بیش از 40 درصد است که این درصد برای بازیکنان خارجی شاغل در ایران کمتر از 10 درصد است.
مسئله دیگری که نشان‌دهنده این است که لیگ روسیه از نظر ارزش مالی، سطح بازیکنان خارجی و تعامل با بازار جهانی، فاصله زیادی با لیگ ایران دارد.
در نهایت با بررسی موضوعات بالا می‌توان گفت که با وجود فضای رسانه‌ای منفی و اثرات سیاسی در بحث ورزش و خصوصا فوتبال این کشور، لیگ روسیه نه‌تنها سقوط نکرده، بلکه در بسیاری از شاخص‌ها همچنان در سطحی بالاتر از لیگ‌های درجه دوم اروپاست. برای بازیکنان ایرانی، این لیگ همچنان فرصتی برای رشد، تجربه بین‌المللی و ترانسفر به باشگاه‌های بزرگ‌تر است. زیرساخت‌ها، کیفیت فنی، و سطح دستمزدها در روسیه از آنچه تصور می‌شود بسیار بالاتر است.
موضوعی که باعث می‌شود بازگشت ستاره‌های شاخص از این لیگ به ایران کمی دور از تصور شده و حتی بازیکنان شاغل در لیگ برتر ایران نیز تمایل زیادی به لژیونر شدن و حضور در این کشور را داشته باشند.
بازار