بزرگنمايي:

عصر کرد - آخرین خبر / اسلام‌آبادغرب این روز‌ها دیگر شهری با هوای پاک نیست، چرا که آلوده به دود غلیظ و سنگین کارخانه‌ای شده که هر روز بیشتر از قبل آسمان این شهر را خاکستری می‌کند.
کارخانه فروآلیاژ اسلام‌آبادغرب، که با سرمایه‌گذاری یک شرکت چینی راه‌اندازی شده، به کانون نگرانی و اعتراض شهروندان، خانواده‌ها و فعالان محیط‌زیست تبدیل شده است. اسلام‌آبادغرب این روزها دیگر آن شهر پاک نیست، آلوده شده به دود غلیظ و سنگینی که هر روز بیشتر از قبل آسمان این شهر را خاکستری می‌کند و سلامت مردم را به مخاطره جدی انداخته است.
بازار
کارخانه‌ای که آلودگی می‌سازد، نه فقط آلیاژ
از همان روزهای ابتدایی راه‌اندازی این واحد صنعتی در حاشیه شهر، مردم شاهد دودهای غلیظی بودند که از دودکش‌های این کارخانه بلند می‌شد، موضوعی که ابتدا با سکوت همراه بود، اما امروز دیگر نمی‌توان آن را نادیده گرفت. دودهایی که بدون هیچ سیستم تصفیه‌ی مشخصی از دودکش‌های بلند این کارخانه به آسمان می‌رود، نه تنها آزاردهنده‌اند، بلکه تهدیدی جدی برای سلامت هزاران نفر از ساکنان اطراف و حتی کل شهرستان به شمار می‌روند.
یکی از اهالی منطقه با نگرانی می‌گوید: « این دودها موجب نگرانی شدید ما شده، نمی‌دانیم قرار است چه بلایی سرمان بیاید، اگر مریضی لاعلاجی بگیریم چه کسی جوابگو است‌؟ ما واقعا نگرانیم؛ می‌گویند این دودها سرطانزاست.»
مردی دیگر که ساکن یکی از روستاهای اطراف کارخانه است، می‌گوید: «از وقتی این کارخانه شروع به کار کرده، سه نفر از اهالی روستا دچار بیماری‌های تنفسی شده‌اند. نمی‌دانیم این‌ها اتفاقی است یا نه، اما چرا باید برای شغل و اشتغال، جان‌مان را از دست بدهیم؟»
آلودگی خاموش؛ دشمنی که دیده نمی‌شود
بررسی‌های خبرنگار ما از منابع غیررسمی نشان می‌دهد در فرآیند تولید فروآلیاژ، گازها و ذراتی تولید می‌شوند که به شدت برای سیستم تنفسی مضر هستند. اگر این آلاینده‌ها بدون فیلتر و کنترل مناسب وارد محیط زیست شوند، می‌توانند منجر به بروز بیماری‌های جدی، از جمله مشکلات ریوی، بیماری‌های قلبی و حتی افزایش احتمال ابتلا به سرطان در درازمدت شوند؛ اما هیچ نهاد رسمی تاکنون آمار دقیق از پیامدهای بهداشتی فعالیت این کارخانه ارائه نکرده است.
با وجود هشدارها و نگرانی‌های جدی مردمی، واکنش‌ها از سوی مسئولان شهرستانی و استانی همچنان در حد وعده و حرف باقی مانده است و هیچ‌گونه شفاف‌سازی در خصوص وضعیت فیلترها و نحوه مدیریت آلاینده‌ها ارائه نشده است.
سکوت در برابر چنین بحران زیست‌محیطی به معنای تأیید آن است. مسئولان ذی‌ربط باید به این پرسش پاسخ دهند که تا چه زمانی سلامت مردم اسلام‌آبادغرب باید در معرض تهدید باشد؟
به‌راستی سهم مردم اسلام‌آبادغرب از توسعه چیست؟ بیماری؟ مرگ خاموش؟
توسعه صنعتی بدون پیوست زیست‌محیطی، تجربه‌ای تلخ در بسیاری از نقاط کشور بوده است؛ تجربه‌ای که حالا به نظر می‌رسد نوبت آن به مردم اسلام‌آبادغرب رسیده است. آیا اشتغال اندک ایجادشده توسط این کارخانه، توجیهی برای تخریب گسترده محیط‌زیست و تهدید سلامت عمومی است؟
در شرایطی که می‌توان با استفاده از فناوری‌های نوین و فیلترهای استاندارد، جلوی این فاجعه زیست‌محیطی را گرفت، جای این پرسش باقی است که چرا هیچ اراده‌ای برای اصلاح آن دیده نمی‌شود؟
منتظر واکنش هستیم
ما ضمن پیگیری این موضوع، خواستار ورود فوری سازمان محیط‌زیست کشور، وزارت بهداشت، و حتی دستگاه قضایی به موضوع آلودگی ناشی از این کارخانه هستیم. مردم اسلام‌آبادغرب حق دارند در هوایی پاک نفس بکشند، نه هوایی که سلامت آنان را تهدید می‌کند. این گزارش، زنگ هشدار است؛ خاموش کردن آن با بی‌تفاوتی، عواقبی دارد که شاید فردا خیلی دیر باشد.
کیانوش بسامی