بزرگنمايي:

عصر کرد - ورزش 3 /رودریگو عامادانه حاضر نشد برابر بارسلونا به میدان برود و امروز نیز تمرین را نیمه کاره رها کرد. مشکلات او با رئال به اوج رسیده است.
مارکا در این رابطه می‌نویسد: در این دنیای فوتبال پر از مشاوران، مدیربرنامه‌ها، شرکت‌های چندملیتی و سودجویان، کسی باید به رودریگو هشدار دهد که برنابئو بازیکنی را که کم‌کاری کند، تحمل نمی‌کند. در حالی که بارسلونا در لحظات پایانی ال‌کلاسیکو به بازیکنانی مثل گاوی و فرمین، جوانانی پرشور و بی‌پروا نسبت به مصدومیت‌ها، جام‌ها و تشریفات، به‌عنوان تعویضی‌های آتشین روی آورد، رودریگو در سایه نیمکت رئال مادرید گم شده بود.
او آنجا، میان لباس‌های ورزشی و بطری‌های آب ریخته‌شده، ال‌کلاسیکو را تماشا کرد؛ بازیکنی که انگار مثل یک نیمار درجه‌دو خودش را رها کرده است.
توپی که ویکتور مونیوز در دقایق پایانی از دست داد، باید سهم رودریگو می‌بود. تفاوت اینجاست که بازیکن آکادمی لرزه به جانش افتاد، اما حداقل در میدان بود. اگر بخواهی هواداران برنابئو را به خشم بیاوری، این بهترین راه است. اگر رودریگو چنین قصدی دارد، باید گفت در این کار بی‌نقص عمل کرده است.
اگر این بی‌انگیزگی عمدی نبوده، هنوز فرصت دارد تا موضوع را روشن کند. مصدومیت‌های گزینشی در تیمی حرفه‌ای جایی ندارند. رودریگو باید درک کند که توان رهبری یک طغیان را ندارد، حتی اگر در لحظات به‌یادماندنی مقابل منچسترسیتی درخشیده باشد.
رودریگو حتی از پخش تلویزیونی هم ضربه خورد. وقتی دوربین به سمت جایگاه ویژه چرخید، تضاد فرهنگ‌ها آشکار شد. از سمت بارسلونا، لاپورتا، مانند اشرافی ایبیزایی با پوست برنزه تبلیغاتی، کنار رپری که گل‌ها را جشن می‌گرفت و انگار منتظر یک تاچ‌داون بود؛ و از سمت مادرید، پیری (رئیس افتحاری)، مردی که در زمین تکه‌هایی از بدنش را از دست می‌داد، اما با ترقوه‌ای شکسته و غرور دست‌نخورده بازی را به پایان می‌رساند.
حالا شبهه‌ای درباره رودریگو شکل گرفته، زمزمه‌ای که روی صندلی‌های برنابئو فرود می‌آید. پیری هرگز به‌عنوان یک مادریدیستا کم‌کاری نمی‌کرد اما رودریگو، داری چه‌کار می‌کنی؟
بازار